Κι ὅμως, ἀστρολόγοι καί ἀφελεῖς ἐπιμένουν

Κι ὅμως, ἀστρολόγοι καί ἀφελεῖς ἐπιμένουν

π. Κυριακοῦ Τσουροῦ
Γραμματέως τῆς Σ.Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν αἱρέσεων

Κάποτε οἱ ἀστρολόγοι ἦσαν οἱ ἀστρονόμοι. Σήμερα μέ τήν ἀνάπτυξη τῆς ἐπιστήμης τῆς ἀστροφυσικῆς, οἱ ἀστρολόγοι θά ἔπρεπε νά ἔχουν μπῆ «στόν πάγκο τοῦ κατεργάρη». Κι ὅμως, κάθε ἄλλο, εἶναι στήν πρώτη γραμμή. Δέν ὑπάρχει ἐφημερίδα, περιοδικό, κανάλι, σταθμός, πού νά μήν ἔχει τόν ἀστρολόγο του, ὁ ὁποῖος καθημερινά κάνει τίς «ἐπιστημονικές» προβλέψεις του. Τά ἄστρα ἔχουν μπῆ γιά τά καλά στή ζωή μας. Κατά καιρούς δημοσιεύονται πληροφορίες, ὅτι ἄνθρωποι τῆς δημόσιας ζωῆς, πού κατευθύνουν τίς τύχες τῶν ἀνθρώπων, συμβουλεύονται ἀστρολόγους. Στίς συνομιλίες ἀλληλογνωριμίας ἀπό τά πρῶτα καί τά πιό «σοβαρά» ἐρωτήματα εἶναι τό «τί ζώδιο εἶσαι»;

Δέν ὑπάρχει χρονιά πού νά μή κληθοῦν στά κανάλια, τίς παραμονές τῆς Πρωτοχρονιᾶς, ἀστρολόγοι γιά νά «προβλέψουν» τά μελλούμενα μέσα στό νέο χρόνο. Πρᾶγμα πού παράγινε τίς παραμονές τοῦ 2000. Αὐτή τή φορά πραγματική τρέλλα κατέλαβε ἀστρολόγους καί ἀφελεῖς. Ὑστερία καί πανικός κυριάρχησαν ὁλόκληρο τό 1999, μέ φόντο τό περίφημο Millenium.

Οἱ προβλέψεις, ἀκόμη καί γιά τήν συντέλεια τοῦ κόσμου, ἔκαναν πολλούς νά ἀτενίζουν τήν πρωτοχρονιά τοῦ 2000 μέ ἀγωνία, μέ φόβο γιατί, τάχα, κάτι τό συγκλονιστικό θά συνέβαινε. Μερικοί, κάτω ἀπό τίς «σίγουρες προβλέψεις» τῶν ψευδοπροφητῶν, ἑτοιμάστηκαν νά θυσιαστοῦν προκειμένου ν' ἀνταμώσουν τόν Χριστό ἐνωρίτερα. Δυστυχῶς μερικούς ἀπ' αὐτούς δέν τούς πρόλαβαν, ἔπεσαν θύματα τῆς ἀφελείας τους. Ἔφυγαν καί δέν εἶδαν τήν ἀπάτη πού μερικοί ἐπιτήδειοι, τόσο ἔντεχνα, τούς εἶχαν στήσει, διηγούμενοι “βεβήλους καί γραώδεις μύθους» (Α΄ Τιμ. δ΄ 7).

Καί τό πιό περίεργο εἶναι ὅτι ἡ ἐξάπλωση τῆς ἀστρολογίας συμβαίνει σέ μιά ἐποχή, πού ἔχει ἀποδειχθῆ τό ἀσυμβίβαστο τῆς ἐπι-στημονικῆς γνώσεως καί ἰδιαίτερα τῆς ἀστροφυσικῆς, μέ τήν ἀστρολογία. Παραπαίει, δηλαδή, ὁ σύγχρονος ἄνθρωπος μεταξύ ὀρθολογισμοῦ καί ἀποκρυφισμοῦ, ἐπιστήμης καί μαγείας. Καί ὅμως οἱ ἐπιστημονικοφανεῖς ἰσχυρισμοί τῶν ἀστρολόγων καταρρίπτονται καθημερινά, τόσον ἀπό ἐπιστήμονες εἰδικούς, ὅσον καί ἀπό τήν πραγματικότητα, ἡ ὁποία διαψεύδει ἐκείνους πού θέλησαν μέ «σιγουριά» νά προβλέψουν τό μέλλον μέσα ἀπό τά ἄστρα. «Ἡ ἀστρολογία δέν εἶναι ἐπιστήμη, ἀλλά ἀπάτη. Οἱ ἀστρολόγοι δέν εἶναι ἐπιστήμονες, ἀλλά τσαρλατάνοι πού χρησιμοποιοῦν τήν ἀφέλεια κάποιων γιά νά χρηματίζονται», λέει ὁ καθηγητής τῆς ἀστροφυσικῆς Διον. Σιμόπουλος (ἐφημ. Αὐγή 3.8.97).

Οἱ ἀστρολόγοι, ἀπό τήν ἄλλη πλευρά, ἐπιμένουν νά μιλοῦν γιά «ἐπιστήμη» καί «ἐπιστημονική κατάρτιση», γιά «διπλώματα» ξένων καί ἑλληνικῶν «σχολῶν διεθνοῦς φήμης». Τά περιοδικά εἶναι γεμᾶτα μέ δημοσιεύσεις ὅπως: «Ψυχοερευνητής - Μέντιουμ - ἀστρολόγος κ. .....», «ἐπίτιμος διδάκτωρ Κέντρου Ψυχικῶν Ἐρευνῶν», πού ὑπόσχονται τήν «λύση» κάθε οἰκογενειακοῦ, οἰκονομικοῦ, αἰσθηματικοῦ, ἐπαγγελματικοῦ προβλήματος καί μάλιστα «ἀπό μακρά ἀπόσταση».

Πράγματι, πρόκειται περί ἀνησυχητικοῦ κοινωνικοῦ φαινομένου εὐρείας κλίμακας, πού προκαλεῖ μεγάλους προβληματισμούς, ἄν ληφθῆ μάλιστα ὑπ' ὄψη ὅτι ἡ ἀστρολογία «εἶναι μιά ἰδεολογία τῆς ἐξάρτησης, πού προετοιμάζει ἔμμεσα τά πνεύματα τῶν ἀνθρώπων γιά τήν ἀποδοχή ὁλοκληρωτικῶν πιστεύω» (Τεοντόρ Ἀντόρνο). Καί τοῦτο διότι τό ἄτομο στήν ἀστρολογία ὑποτάσσεται τυφλά σ'ἕνα πολύπλοκο καί δεσμευτικό σύστημα ἐπιταγῶν καί νόμων πού καθορίζουν τήν ζωή του, τίς πράξεις του, τίς ἀποφάσεις του. Ἀποφάσεις πού μπορεῖ νά ἀφοροῦν στήν παιδεία (ἄν εἶναι ἐκπαιδευτικός), στήν ζωή τῶν ἀνθρώπων (ἄν εἶναι γιατρός), στά ἐθνικά θέματα (ἄν εἶναι πολιτικός) κ.ο.κ.

Τά ἄβουλα ἄστρα, τά ἀνύπαρκτα ζώδια, πού ἄλλοτε εἶναι δώδεκα καί ἄλλοτε δεκατρία (μέ τόν Ὀφιοῦχο), γίνονται οἱ συντελεστές τῆς κοινωνικῆς καί τῆς προσωπικῆς ζωῆς μας. Τό ἄτομο, ἀντί νά ἀναλάβη τίς εὐθῦνες του, ἀντί νά ἀναπτύξη τίς δυνατότητές του, ἐγκαταλείπεται ἄβουλα στό «πεπρωμένο» του. Αὐτό πού τοῦ καθόρισαν,λέει, τά ἄστρα τήν στιγμή τῆς γεννήσεώς του. Ἔτσι γίνεται ἐπικίνδυνο γιά τόν ἑαυτό του καί γιά τό κοινωνικό σύνολο. Εἶναι πεπεισμένο ὅτι δέν μπορεῖ νά κάνει τίποτε ἄλλο ἀπ' αὐτό πού εἶναι καθορισμένο, ἀπ' αὐτό «πού λένε τά ἄστρα». Εἶναι «φυσικός νόμος». Τί φρίκη!! Ὁ καυχώμενος γιά τήν ἐλευθερία του σύγχρονος ἄνθρωπος εἶναι δοῦλος καί δέσμιος τῶν προλήψεών του καί ζῆ σέ μιά κατάσταση σχιζοφρένειας.

Παρατηρεῖ ὁ ἀστρονόμος τοῦ Ἀστεροσκοπείου Ἀθηνῶν κ. Νικ. Ματσόπουλος: «Ἔχω τήν αἴσθηση πώς οἱ ἄνθρωποι πού προστρέχουν στούς ἀστρολόγους, ἔχουν ἀδυναμία νά ἀναλάβουν τήν εὐθύνη τῶν πράξεών τους ἤ τήν παχυλή ἀμάθεια, πού κατακλύζει τήν σημερινή κοινωνία» (Πειραϊκή Ἐκκλησία Ἰαν. 1999, σελ.43). Καί ὁ π.Ἀντώνιος Ἀλεβιζόπουλος συμπληρώνει: «Ἡ ἐξάρτηση εἶναι ἀπόλυτη. Ὁ ἄνθρωπος πού θά πέσει θῦμα τῆς ἀστρολογίας χάνει κάθε ἴχνος προσωπικότητας· δέν παίρνει ποτέ ἀποφάσεις μέ βάση τήν προσωπική του ἐκτίμηση, δέν συμμετέχει στή λήψη ἀποφάσεων πού ἀφοροῦν τή ζωή του ἤ καί τήν εὐθύνη πού συνεπάγεται ἡ ὑπεύθυνη θέση πού τυχόν κατέχει μέσα στήν κοινωνία. Ἀναμένει τή "σωτηρία" ἀπό τήν "ἀνάγνωση" τῶν συνδυασμῶν τῶν ἄστρων καί τῶν "ζωδιακῶν σχέσεων", ἀκόμη κι ἄν πρόκειται γιά λεπτομέρειες τῆς καθημερινῆς ζωῆς» (Ὁ ἀποκρυφισμός στό φῶς τῆς Ὀρθοδοξίας, τεῦχ.Α΄ σελ.23).

Καί δέν εἶναι μόνον αὐτά. Περιουσίες ὁλόκληρες ἐξανεμίζονται, γιατί οἱ ἐνδιαφερόμενοι πληρώνουν ὅσα-ὅσα γιά νά ἔχουν στό χέρι τό «γραφτό» τους καί νά μήν...ἀνησυχοῦν. Ἔτσι ἀνάλογα μέ τήν ζήτηση αὐξάνεται καί ἡ προσφορά. Συνωστισμός ἀναρίθμητων μελλοντολόγων, δεκάδων χιλιάδων μέντιουμ, ἀστρολόγων, καφετζούδων, χαρτορικτρῶν, μάντεων καί πάσης φύσεως «ἐρευνητῶν». Ἀνυπολόγιστα ποσά διακινοῦνται καί μάλιστα ἀφορολόγητα. Οἰκογένειες καί περιουσίες καταστρέφονται καθημερινά.

Γιά νά δώσουμε ὅμως πιό συγκεκριμένο χαρακτῆρα σ' αὐτό τό ἄρθρο μας ἄς πάρωμε ἀπό τόν Τύπο, ἐπιλεκτικά, μερικά μόνον χτυπητά, «σπαρταριστά» θά ἔλεγα, παραδείγματα πού ἀποδεικνύουν καθαρά πώς οἱ ἀστρολόγοι, ἐκεῖνο τουλάχιστον πού δέν μποροῦν νά προβλέψουν εἶναι ἡ διάψευση πού συνήθως ἀκολουθεῖ τίς «προβλέψεις» τους:

Ἄς μή πᾶμε πολύ παλιά. Ἄς πᾶμε μόνο μερικά χρόνια πρίν σέ «προβλέψεις σίγουρες» τῶν ἀστρολόγων. Σύμφωνα λοιπόν μέ τίς προβλέψεις αὐτές, τό 1984, θά ἔπρεπε νά ἔχουν πεθάνει ὁ Χαφέζ Ἀλ Ἄσσαντ τῆς Συρίας καί ὁ Γιασέρ Ἀραφάτ (ὑγεία νά ἔχουν οἱ ἄνθρωποι) (δημοσίευμα τῆς 10.2.84).

Ἤδη ἀπό τό 1986 (20 Νοεμβρίου) ἡ κ. Τζούλη Πιτσούλη, πού ἀρέσκεται νά προβάλη νεοεποχίτικα καί ἀποκρυφιστικά θέματα, σέ ἄρθρο της στό περιοδικό ΕΝΑ ἀναφέρεται στίς «προφητεῖες» τοῦ περίφημου Νοστράδαμου (16ος αἰώνας). Σύμφωνα μ' αὐτές μέσα στά 13 τελευταῖα χρόνια τοῦ 20οῦ αἰώνα, ἔπρεπε νά ἔχει γίνη ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος, «οἱ Ἄραβες καταλαμβάνουν τήν Χίο, τήν Μυτιλήνη καί τήν Ρόδο. Κατακτοῦν τή Θράκη, τήν Μακεδονία καί σταματοῦν στήν Ἄρτα». «Οἱ Σοβιετικοί εἰσβάλλουν στή Δ. Γερμανία καί στήν Ἰταλία». «Σύρραξη Ἑλλάδας - Τουρκίας καί ἦττα τῆς Τουρκίας». «Ἐπαναφορά τῆς Γαλλίας στή μοναρχία» καί «ἀπόβαση τῶν Ἀμερικανῶν στήν Πορτογαλλία» κ.ἄ. πολλά. Ὁ καθένας ἄς δώσει μόνος του τήν ἀπάντηση.

Τό 1996 θά ἔπρεπε, κατά τήν ὁραματίστρια (μέντιουμ) κ. Μ.Π., νά ἐνταχθῆ ἡ Κύπρος στήν Κοινότητα, νά ἀνακαλυφθῆ τό φάρμακο γιά τήν καταπολέμηση τοῦ AIDS, νά ἀποχωρήση «βίαια ἤ ὄχι» ὁ Μπόρις Γιέλτσιν (ἐφημ. Λοιπόν, 4.1.96).

Κατά τό μέντιουμ τῆς Ἑταιρίας Ψυχικῶν Ἐρευνῶν Ε.Α., τό 1996 ἔπρεπε ὁ «Κωνστ.Μητσοτάκης νά ἀποχωρήση ἀπό τή Ν. Δημοκρατία καί νά ἱδρύση δικό του κόμμα μέ ἀρχηγό τήν Ντόρα Μπακογιάννη», καί ὁ «ἀρχηγός τῆς Πολιτικῆς Ἄνοιξης νά ἑνώσει τίς δυνάμεις του μέ ἐκεῖνες τῆς Ν. Δημοκρατίας» (ἐφημ. Λοιπόν 4.1.96). Καί βρισκόμαστε στό 2000.

Τό 1999, κατά τόν ἀστρολόγο Π.Π., εἶχε προβλεφθεῖ ὅτι «κάποιο χωριό τῆς Ἀχαΐας θά πάθη καθίζηση, προκαλώντας μεγάλες καταστροφές σέ ἔμψυχο καί ἄψυχο ὑλικό», ἐνῶ «ὁ Οἰκουμενικός Πατριάρχης θά συναντηθῆ μέ τόν Πάπα, προκειμένου νά ἑνωθοῦν οἱ δύο ἐκκλησίες, γεγονός πού θά προκαλέση τήν ἀντίδραση τῆς Ἑλληνικῆς Ἐκκλησίας» (ἐφημ. Βραδυνή, 25-27.12.98).

Ἐξ ἄλλου, γιά τήν περίφημη γιά τίς «προβλέψεις» της κ. Λ., γιά τό 1999 εἶχαν προβλεφθῆ «ἡ εἴσοδος τῆς κ. Λιάνη στήν πολιτική ζωή τῆς χώρας» (τόν Μάρτιο), «μιά ἀπόπειρα δολοφονίας κατά ὑψηλοῦ προσώπου» (τόν Ἰούνιο), «δημοψήφισμα γιά τήν ΟΝΕ» (τόν Νοέμβριο). Ἐπίσης θάνατος τῆς Λίζ Τέϊλορ καί γάμος Καρόλου καί Καμίλλας (μέσα στό ἴδιο ἔτος).

Τέλος, ἡ μελλοντολόγος Π.Δ. εἶχε προβλέψει ὅτι μέσα στό 1999 «ὁ Ἀρχιεπίσκοπος (ἐννοεῖ Ἀθηνῶν) μέ προγραμματισμό καί ὄχι μέ ἀφέλεια, θά λάβει τή θέση Μακαρίου καί θά ἐπέμβει στήν πολιτική» (ἐφημ. Βραδυνή, 25-27.12.98).

Δυστυχῶς, γιά ὅλους αὐτούς τούς «προφῆτες» τό 1999 πέρασε καί μέ τό «παλιό» καί μέ τό «νέο» ἡμερολόγιο.

Μή ξεχνᾶμε ὅμως καί τό τί ἔγινε μέ τήν 4η Ἰουλίου, πού θά γινόταν τό τέλος τοῦ κόσμου, κατά τήν ὀργάνωση HUE, καί τήν 11η Αὐγούστου, πού κατά τούς Ραελικούς τοῦ Βοριλόν θά συνέβαιναν τά γεγονότα τῆς Ἀποκαλύψεως (περιοδικό Bulles, 62) καί παρά λίγο τήν γλιτώσαμε. Ἀλλά καί τούς Ἀνησυχοῦντες Χριστιανούς, πού διάλεξαν τήν Ἀττική γιά νά συναντήσουν τόν Χριστό, κ.ο.κ. Δέν παρέλειψαν βεβαίως οἱ δημοσιογράφοι, «σεκοντάροντας» τούς ἀστρολόγους, νά μᾶς ὑπενθυμίσουν τίς «προφητεῖες» τοῦ Νοστράδαμου. Τόν 7ο μῆνα τοῦ 1999, εἶχε λέει προφητεύσει, ὅτι θά ἐρχόταν "ἀπό τόν οὐρανό ἕνας Βασιληᾶς τοῦ Τρόμου", πού κατά τόν ἑρμηνευτή τοῦ Νοστράδαμου κ. Ροϊλόν αὐτό ἐσήμαινε τήν ἔναρξη τοῦ 3ου Παγκοσμίου Πολέμου, ἀφοῦ «ὁ Βασιληᾶς τοῦ Τρόμου» πού «ἔρχεται ἀπό τόν Οὐρανό» σημαίνει ἕναν πυρηνικό πύραυλο πού πέφτει στήν Ἀμερική!!

Τό ἴδιο περίπου εἶχε προβλέψει καί ὁ Τσέϊν Τάο ἀπό τήν Ταϊβάν. Καί παλαιότερα στίς ἀρχές τοῦ αἰώνας μας ὁ «κοιμώμενος προφήτης», ὅπως τόν ἀποκαλοῦσαν, Ἔντγκαρ Κέϊσι, προφήτευσε «τήν καταστροφή ἑνός μεγάλου τμήματος τῆς γῆς τό 1998, τό ξέσπασμα τοῦ 3ου Παγκοσμίου Πολέμου τό 1999 καί τό τέλος τοῦ πολιτισμοῦ τό 2000».

Σ' αὐτό τό τελευταῖο συμφωνοῦσε μέ τόν Μίλλερ τῶν Ἀνησυχούντων Χριστιανῶν, μέ τό Τάγμα τοῦ Ναοῦ τοῦ Ἥλιου καί ἐν μέρει μέ τόν Ντέϊβιντ Κορές, ὁ ὁποῖος θά ἐπέστρεφε στή γῆ στίς 6.8.1999 «γιά νά ἀναστήση τούς νεκρούς καί νά κρίνη τίς ψυχές καί νά οἰκοδομήσει ἕνα ἐπίγειο βασίλειο στήν Ἱερουσαλήμ».

Ὅλα αὐτά τά ἐπικίνδυνα φαινόμενα, τῶν ἐπίδοξων «προφητῶν» καί μελλοντολότων, πού πολλαπλασιάστηκαν ἐν ὄψει τοῦ 2000, ὡδήγησαν τίς Ἀρχές πολλῶν χωρῶν νά λάβουν δραστικά μέτρα τόν περασμένο χρόνο, στίς ΗΠΑ δέ συστήθηκε τό Ἀμερικανικό Ἰνστιτοῦτο «Παρατηρητήριο τῆς Χιλιετίας» γιά τήν παρακολούθηση αὐτοῦ τοῦ φαινομένου.

Καί τώρα, πού βρισκόμαστε γιά τά καλά μέσα στό 2000, τί θά ποῦν ὅλοι αὐτοί οἱ πάσης φύσεως «προορατικοί», προφῆτες, μελλοντολόγοι καί «ἐπιστημονικοί ἀστρολόγοι»; Πῶς ἆραγε ξεγελάστηκαν τόσο πολύ στίς «ἐπιστημονικές» τους προβλέψεις; Στούς λογαριασμούς τῶν χρόνων τά ἔμπλεξαν ἤ τά ἄστρα τούς ξεγέλασαν; Τά «ζώδια» (ἤ ἀλλιῶς «ζωΐδια», μικρά ζῶα), τά ἀνύπαρκτα στήν πραγματικότητα καί ἀνίκανα κατά τούς ἐπιστήμονες ἀστρονόμους νά ἐπιδράσουν στή ζωή μας καί πολύ περισσότερο στίς ἀποφάσεις μας, φταῖνε ἤ οἱ ἐπιτήδειοι πού τά χρησιμοποιοῦν γιά τούς ἀφελεῖς;

Καί τοῦτοι οἱ τελευταῖοι, οἱ ἀφελεῖς ὀπαδοί καί χρηματοδότες ὅλων αὐτῶν τῶν ἐπιτήδειων, ἆραγε ἔβαλαν μυαλό ἤ θά συνεχίσουν ἀδιόρθωτοι νά πληρώνουν τήν ἀφέλειά τους, πιστεύοντας σέ πονηρούς ἀνθρώπους, πού χρησιμοποιοῦν συχνά ἀκόμη καί εἰκόνες, σταυρούς, κομποσχοίνια καί διάφορα «ἁγιάσματα», γιά νά παγιδεύουν ὅσους μπλέκουν τήν πίστη μέ τήν δεισιδαιμονία και τήν εἰδωλολατρία;

Πάντως, ἕνα συμπέρασμα βγαίνει σίγουρο: πώς δέν μποροῦν νά προβλέψουν οἱ ἀστρολόγοι τήν διάψευσή τους, τήν ἀποτυχία τους καί τό ἐπαγγελματικό ρεζίλεμά τους. Ἐκτός ἐάν τίς συμπτώσεις καί τά ὀφθαλμοφανῆ συμπεράσματα, πού κάθε κοινός νοῦς μπορεῖ νά τά προβλέψη, τά θεωροῦν οἱ ἀστρολόγοι γιά «ἐπιτυχίες» τους.

Αὐτά εἶναι μόνον γιά ἀφελεῖς καί δέν ἔχουν ἀσφαλῶς καμμία σχέση μέ τήν ἰδιότητα τοῦ γνήσιου καί σωστοῦ Χριστιανοῦ.