Ὅταν οἱ ψευδοπροφῆτες διαψεύδονται

Ὅταν οἱ ψευδοπροφῆτες διαψεύδονται
π. Κυριακοῦ Τσουροῦ
Γραμματέως τῆς Σ.Ἐπιτροπῆς ἐπί τῶν αἱρέσεων

Δέν εἶναι μόνο ἡ «χιλιετία», τό περίφημο «Millenium», πού ἔδωσε ἀφορμή γιά «προφητεῖες» καί «προβλέψεις» σέ μάγους καί ἀστρολόγους, μέντιουμ καί μελλοντολόγους. Καί στίς προηγούμενες ἀλλαγές τῶν αἰώνων παρουσιάζονταν τέτοια φαινόμενα. Ὅμως αὐτή φορά κυριάρχησε ἡ ὑστερία καί ὁ πανικός.

Ἀσφαλῶς, τώρα πού ὅλα πέρασαν καί μπήκαμε γιά τά καλά στό 2000 οἱ λογαριασμοί καί οἱ «σοδειές» τῶν διαφόρων ψευδοπροφητῶν δέν θά εἶναι γι' αὐτούς καθόλου εὐχάριστα. Καί εἶναι βέβαιο ὅτι γιά λίγο θά ἔχουν ἀπώλειες, θά χάσουν ὀπαδούς ἀπογοητευμένους, θά προκαλέσουν ἴσως τήν ὀργή ὅλων ἐκείνων πού «στήριξαν τίς ἐλπίδες» τους σ' αὐτούς ἤ πού ἐξαπατήθηκαν μέσα τήν ἄγνοιά τους. Ὅμως, γνωρίζουν καλά ὅλοι αὐτοί οἱ «ἔμποροι ἐλπίδας» ὅτι «κάθε πανηγῦρι κρατᾶ τρεῖς μέρες» καί ὅτι οἱ ἄνθρωποι γρήγορα ξεχνοῦν καί εὔκολα ξεγελιοῦνται. Ἔτσι εἶναι σίγουροι ὅτι οἱ ὀπαδοί τους καί οἱ «πελάτες» τους θά ξαναγυρίσουν ἤ θά παρουσιαστοῦν ἄλλοι καινούργιοι, ἀνύποψίαστοι γιά τίς μελετημένες μεθοδεύσεις αὐτῶν τῶν πλάνων.

Ἐδῶ δέν θά ἀσχοληθοῦμε μέ τούς ἀστρολόγους καί τούς διαφόρους πλασιέδες τῶν ἰδεῶν τῆς «Νέας Ἐποχῆς». Μ' αὐτό θά ἀσχοληθοῦμε ἄλλοτε. Σ' αὐτό τό σύντομο ἄρθρο μας θά περιοριστοῦμε στούς γνωστούς σύγχρονους ψευδοπροφῆτες, οἱ ὁποῖοι μάλιστα προπαγανδίζουν τίς πλάνες τους κάτω ἀπό βαρύγδουπους χριστιανικούς τίτλους. Κι αὐτοί βρίσκονται σέ πολλούς καί διαφορετικούς χώρους. Μελετοῦν δῆθεν τά ἐσχατολογικά κείμενα τῆς Ἁγίας Γραφῆς καί προβλέπουν «μέ σιγουριά» τήν πραγματοποίηση στίς μέρες μας τῶν ἐσχατολογικῶν γεγονότων. Δέν μιλοῦν ἁπλῶς γιά τά «σημεῖα τῶν καιρῶν». Αὐτό δέν πιάνει εὔκολα, δέν φοβίζει οὔτε ἐντυπωσιάζει τόσο πολύ ὅσο τούς χρειάζεται. Ἔτσι προχωροῦν στά μέγιστα γεγονότα τῶν ἐσχάτων: στήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου μέ τό δυσώνυμο 666, στόν Ἀρμαγεδδώνα, στήν «ἁρπαγή», στήν Β΄ Παρουσία, στά «ὁράματα», στίς «προφητεῖες» πού δῆθεν ἐξήγγειλαν πρίν ἀπό χρόνια μελλοντολόγοι καί «ὁραματίστριες». Καί δυστυχῶς τέτοια φαινόμενα δέν τά συναντᾶμε μόνον στούς χώρους τῶν Χιλιαστῶν ἤ τῶν Πεντηκοστιανῶν ἤ τῶν παντός εἴδους «Ἀνησυχούντων Χριστιανῶν»,ἀλλά καί σέ δῆθεν Ὀρθόδοξες κινήσεις τούς λεγόμενους «Φωτισμένους», πού παίρνουν, λένε, «μηνύματα ἀπό τήν Παναγία» κάθε βράδυ μετά τά μεσάνυχτα ἤ καί ἀπό τόν Χριστό τόν ἴδιο καμμιά φορά, καί πού τά γράφουν στό δέρμα τους ἤ σέ φυλλάδες μέ περιεχόμενο μή σοβαρό,ἐνίοτε δέ καί προσβλητικό γιά τά ἱερά πρόσωπα τῆς Πίστεώς μας.

Σύμφωνα, λοιπόν, μ' ὅλους αὐτούς, πρίν κλείσει ὁ αἰώνας μας ἔγινε τό 1914 (ὅπως λένε οἱ Χιλιαστές) ἤ θά γινόταν μέσα στό 1999 (ὑπάρχουν πολλοί πού τό ὑπεστήριξαν αὐτό) ἡ Δευτέρα Παρουσία.

Θά ἐρχόταν, λένε, ἤ ἦταν ἤδη παρών ὁ Ἀντίχριστος, μιά καί ἀπό τό 1986 «σφραγίζει παντοῦ», κατ'αὐτούς. Θά εἶχε συμβεῖ ὁ «Ἀρμαγεδδώνας», πλημμυρίζοντας στό αἷμα ὅλον τόν «δῆθεν χριστιανικό κόσμο», ἔλεγαν καί λένε οἱ Χιλιαστές. Θά ἐρχόταν ὁ Χριστός, τό 1992 ἤ τό 1993, γιά «ν' ἁρπάξη» τούς «δικούς του», ὥστε νά γλιτώσουν ἀπό τήν «μεγάλη θλίψη» πού θά πραγματοποιόταν μέ τήν ἔλευση τοῦ Ἀντιχρίστου, ἔλεγαν οἱ Πεντηκοστιανοί.

Ἄς ἔλθωμε ὅμως σέ μερικά συγκεκριμένα παραδείγματα ἀπό δύο μόνον «ψευδοπροφῆτες»: ἀπό τούς Χιλιαστές ἤ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ» καί ἀπό τίς ποικίλες ὁμάδες τῶν λεγόμενων Πεντηκοστιανῶν.


α. Χιλιαστές

1. Βασικό δόγμα τῶν «μαρτύρων τοῦ Ἰεχωβᾶ» εἶναι ὅτι τό 1914 ἔγινε ἡ «παρουσία τοῦ Κυρίου» καί «ἡ πλήρης ἐγκαθίδρυσις τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ». (Ἄς μή μποῦμε στίς λεπτομέρειες ἄν αὐτή ἔγινε στή γῆ, ὅπως ἔλεγαν παλαιότερα, ἤ στόν οὐρανό, ὅπως λένε τώρα. Αὐτό δέν ἔχει τόση σημασία). Δηλαδή ἔγινε, κατ' αὐτούς, τό πιό σημαντικό ἐσχατολογικό γεγονός, ἡ Δευτέρα Παρουσία τοῦ Κυρίου, τήν ὁποία ὅμως δέν πῆρε εἴδηση ὁ κόσμος, οὔτε εἶδε «πᾶς ὀφθαλμός» (Ἀποκ. α΄ 7). Τότε θά ἔπρεπε νά «ἀνατραποῦν πᾶσαι αἱ ἀνθρώπινοι κυβερνήσεις» παραδίδοντας τήν ἐξουσία στόν Βασιλέα Χριστόν (Γραφικαί Μελέται, τ. Β΄, σελ.112, 85, 251). Βεβαίως, ἡ Ἁγία Γραφή μᾶς διαβεβαιώνει ὅτι «περί τῆς ἡμέρας ἐκείνης καί τῆς ὥρας οὐδείς οἶδεν» (Ματθ. κδ' 36).

2. Ἡ ἑταιρία «Σκοπιά» εἶχε καί μιά ἄλλη τρομακτική «προφητεία» γιά τό 1975, μέ τήν ὁποία φοβέριζε γιά δεκάδες χρόνια τούς δύστυχους ὀπαδούς της, ἐφαρμόζοντας πάνω τους «πνευματικό βιασμό», ὥστε νά διακινοῦν τά «προϊόντα» καί νά αὐξάνουν τίς «μετοχές» της. Τότε, ἔλεγε, θά εἶχαν συμπληρωθῆ τά «6000 χρόνια τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας ἀπό τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ καί τῆς Εὔας», θά εἶχε «παρέλθη» «ἡ γενεά» (δηλαδή θά εἶχαν πεθάνει ὅλοι ὅσοι εἶχαν δεῖ τόν Χριστόν τό 1914) καί θά ἐλάμβανε χώρα ἡ τρομερή «μάχη τοῦ Ἀρμαγεδδώνα», δηλαδή τό τέλος τοῦ κόσμου (Σκοπιά 8.4.67 καί 15.11.67). Καί αὐτοί, οἱ «μάρτυρες τοῦ Ἰεχωβᾶ», θά ἐκδήλωναν τότε «τίς θεοειδεῖς ἰδιότητές» τους πού θά τούς «καταστήσουν ἱκανούς», «νά πλύνουν τούς πόδας των στό αἷμα τῶν ἐχθρῶν των» (Σκοπιά 1968, σελ.83).

Στή «Σκοπιά» τοῦ Αὐγούστου τοῦ 1970, σελ. 465 ἔγραφε ἡ ἑταιρία ὅτι «εἶναι σαφές ὅτι ὁ καιρός πού ἀπομένει ἔχει μειωθῆ, μέ μόλις ἕξι περίπου χρόνια πού ἀπομένουν ὡς τό τέλος τῶν 6000 ἐτῶν τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας». Καί τό 1971 στή σελίδα 284, μέ ἕνα σωρό λογαριασμούς, βεβαίωνε καί πάλι ὅτι τό φθινόπωρο τοῦ 1975 θά ἔληγε ἡ ἀνθρώπινη ἱστορία, μέ μιά ἀπόκλιση «ἴσως νά περιλαμβάνη μόνο μιά διαφορά ἑβδομάδων ἤ μηνῶν, ὄχι ἐτῶν».

Δυστυχῶς, τό 1975 πέρασε πρίν 25 χρόνια καί τά πόδια τῶν χιλιαστῶν... ἔμειναν ἄπλυτα. Τώρα, λένε, ψάχνουν νά βροῦν πόσα χρόνια χωρίζουν τήν δημιουργία τοῦ Ἀδάμ ἀπό τῆς Εὔας, μήπως κι ἐκεῖ ἔγινε τό λάθος. Πάντως, ὁ αἰώνας καί ἡ «γενεά» πέρασαν καί οὔτε τόν Ἀρμαγεδδώνα εἴδαμε οὔτε τόν Βασιλέα Χριστόν εἶδε «πᾶς ὀφθαλμός» «ἐρχόμενον ἐπί τῶν νεφελῶν τοῦ οὐρανοῦ»... Ὁ στόχος πάντως ἐπετεύχθη. Οἱ μετοχές καί τά κεφάλαια τῆς ἑταιρίας αὐξήθηκαν ἐντυπωσιακά, μιά καί τότε ὁλόκληρες περιουσίες πωλήθηκαν καί ἀφιερώθηκαν στόν «Ἰεχωβᾶ», δηλαδή στήν ἑταιρία, χωρίς τά ἄβουλα θύματά της νά διερωτηθοῦν: μά, ἀφοῦ τελειώνει αὐτό τό «πονηρό σύστημα» καί καί μαζί του ἡ ἱστορία τοῦ ἀνθρώπου ἐπί τῆς γῆς, τί θέλει ἡ «Σκοπιά» καί μαζεύει ὅλες αὐτές τίς ἀμύθητες περιουσίες γιά τόν ἑαυτό της;

Ἄς ὁλοκληρώσουμε ὅμως τήν ἀναφορά μας στήν παλαιά αὐτή ψευδοπροφητεία τῆς «Σκοπιᾶς» γιά τό 1925 μέ μιά πληροφορία ἀκόμη, τήν ὁποία δέν γνωρίζουν οἱ σημερινοί Χιλιαστές. Ὄχι μόνον γιατί δέν τούς τήν θυμίζει τό σημερινό «κυβερνῶν σῶμα» δηλαδή οἱ ἀρχηγοί τους στό Μπροῦκλιν, ἀλλά καί διότι ἐφρόντισε ἐν τῷ μεταξύ ὁ «ἀγωγός τοῦ Θεοῦ» νά τήν καλύψη μέ μεταγενέστερα διαστρεβλωμένα κείμενα.

Τί ἔλεγαν, λοιπόν, ἀκόμη οἱ χιλιαστές γιά τό 1925; Ὅτι τότε ἐπρόκειτο νά ἀναστηθοῦν οἱ «ἄρχοντες» δηλαδή οἱ Ἀβραάμ, Ἰσαάκ, Ἰακώβ, Δαβίδ, Δανιήλ καί «νά ἀναλάβωσι τήν διεύθυνσιν τῶν ὑποθέσεων τῆς γῆς» μέ πρωτεύουσα τήν Ἱερουσαλήμ. «Μέ τούς τελείους τότε Ραδιοτηλεοπτικούς σταθμούς... ὁ Ἀβραάμ θά διευθύνη τάς ὑποθέσεις τῆς γῆς ἐκ τοῦ ὄρους Σιών» (Ἡ ἐπιθυμητή Κυβέρνηση, σελ.33). Βέβαια τό 1925 εἶναι πλέον ξεχασμένο μαζί μέ τήν ψευδοπροφητεία τῆς «Σκοπιᾶς» γι' αὐτό. Τά θύματά της οὔτε κάν ὑποπτεύονται ὅτι γιά ἀρκετά χρόνια τούς σερβίριζε καί αὐτή τήν ψευδοπροφητεία σάν «θεϊκή διδασκαλία». Αὐτό βέβαια οἱ σημερινοί χιλιαστές δέν τό γνωρίζουν, θά σᾶς ποῦν ὅτι εἶναι συκοφαντίες.

Μετά ἀπό ὅλες αὐτές τίς παταγώδεις διαψεύσεις τους τί θά κάνουν τώρα οἱ διάφοροι ψευδοπροφῆτες τῶν αἱρετικῶν χριστιανικῶν καί παραχριστιανικῶν ὁμάδων; Μήπως θά ζητήσουν συγγνώμη ἀπό τά θύματά τους; Μήπως θά ὁμολογήσουν τήν πλάνη τους καί θά μετανοήσουν; Μήπως θά διαλυθοῦν; Τίποτε ἀπ' ὅλα αὐτά. Ἀπλῶς,θά ἀνασυνταχθοῦν καί θά προχωρήσουν ἀκάθεκτοι πρός ἄγραν νέων θυμάτων μέ «ρετουσαρισμένες» τίς παλιές ψευδοδιδασκαλίες τους ἤ μέ τό λανσάρισμα νέων, μοντέρνων πιό ἀποτελεσματικῶν γιά τήν προώθηση τῶν συμφερόντων τους, προσαρμοσμένων στίς ἀπαιτήσεις τοῦ σύγχρονου μάρκετινγκ. Κάποιο ἄλλο «δόγμα» θά «σκαρφιστοῦν», κάποια ἄλλη χρονολογία θά ἐφεύρουν. Τούς εἶναι ἀπολύτως ἀπαραίτητο, γιατί πρέπει τά θύματα νά φοβοῦνται, νά συσπειρώνονται γύρω τους καί νά δουλεύουν γι'αὐτούς. Ἀλλοιῶς θά τά χάσουν. Καί τότε ἡ ἐκδοτική ἑταιρία «Σκοπιά» πῶς θά ἐξασφαλίση τήν διακίνηση τῶν προϊόντων της, τήν ὁποία ταυτίζει μέ τήν «ἁγνή λατρεία»;


β. Πεντηκοστιανοί

Ὁλόκληρο «δόγμα» στήθηκε σέ ὅλες τίς Πεντηκοστιανές ὁμάδες γιά τήν «δεκαετία» τοῦ '90. «Δυό μεγάλα γεγονότα πρόκειται νά γίνουν μέσα σ' αὐτήν τήν δεκαετία» ἔγραφε ἡ «Ἐλευθέρα Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς» στήν ἐφημερίδα της «Χριστιανισμός» (καί ὁμώνυμος ραδιοφωνικός σταθμός) τόν Ἰανουάριο τοῦ 1991, ἀριθ. 2: «Τό πρῶτον εἶναι ἡ ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας, ἕνα γεγονός ὑψίστης σημασίας... τό δεύτερο γεγονός... ὁ ἐρχομός τοῦ Ἀντιχρίστου θά ἐκδηλωθῆ μετά τήν ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας καί τοῦ ὁποίου ἡ κυριαρχία θά διαρκέσει ἑπτά ἔτη. Μιά ἑπταετία φοβερή πού θά γίνουν συγκλονιστικά γεγονότα μεταξύ τῶν ὁποίων θά εἶναι καί ὁ τρίτος παγκόσμιος πόλεμος (Ἀποκ. θ΄ 17)». Στή συνέχεια θά γίνει τό χάραγμα μέ τό 666. Γι' αὐτό «ἐάν δέν θέλουμε νά ὑποστοῦμε τίς συνέπειες τῆς ἑπταετίας τοῦ ἀντιχρίστου, πρέπει νά ἑτοιμαστοῦμε νά λάβουμε μέρος εἰς τήν ἁρπαγή τῆς Ἐκκλησίας» (ὑπογραμμίσεις δικές μας).

Αὐτά ἔλεγαν οἱ Πεντηκοστιανοί τό 1991. «Προφητεῖες» γιά τρομακτικά γεγονότα: «Πρῶτον»: ἡ «ἁρπαγή» δηλαδή ὅτι θά ἔλθη ὁ Χριστός, πρίν ἁπό τόν Ἀντίχριστο (καί ὄχι μετά ὅπως μᾶς προφητεύει ἡ Ἀποκάλυψη τοῦ Ἰωάννου) γιά ν' ἁρπάξη τούς δικούς Του, ὥστε νά μήν ὑποφέρουν στήν ἐποχή τοῦ Ἀντιχρίστου, «δεύτερον»: θά ἔλθη μετά ὁ Ἀντίχριστος γιά μιά «ἑπταετία φοβερή», «τρίτον»: θά γίνη ὁ 3ος Παγκόσμιος Πόλεμος. «Τέταρτον»: γι'αὐτό «πρέπει νά ἑτοιμαστοῦμε νά λάβουμε μέρος εἰς τήν ἁρπαγή τῆς ἐκκλησίας».

Ἄν ὅλα αὐτά δέν εἶναι στιγνός ἐκφοβισμός, πνευματικός βιασμός, ψυχολογική πίεση, ἐγκλωβισμός θυμάτων, ἐκμετάλλευση τῆς ἄγνοιας καί τῆς ἀγαθῆς προαιρέσεως τῶν ἀφελῶν καί ἀνύποψίαστων ἀνθρώπων, τότε τί εἶναι. Ὁ φόβος κι ἐδῶ κρατᾶ περιθριγκωμένους τούς ὀπαδούς καί ὑπόσχεται τήν "σωτηρία" σέ ἄλλους ἀνυποψίαστους.

Ὅμως βρισκόμαστε ἤδη μέσα στό 2000. Ὁ Ἀντίχριστος ἔπρεπε ἤδη νά ἔχει ἔλθη. Ἔπρεπε ἀκόμη νά ἔχει ἐκδηλωθῆ ὁ 3ος παγκόσμιος πόλεμος. Ὅμως ΕΠΤΑ χρόνια πρίν, δηλαδή γύρω στό 1993, ἔπρεπε ἤδη νά ἔχει γίνει ἡ «ΑΡΠΑΓΗ». Ἡ προθεσμία ἔχει πλέον ἐκπνεύση. Ἀπ' ὅτι προκύπτει ἀπό τά ληξιαρχεῖα δέν ...ἔχουν ἁρπαγεῖ, δήλαδή δέν ἔχουν φύγει γιά τούς οὐρανούς οἱ χιλιάδες τῶν Πεντηκοστιανῶν τῆς Ἑλλάδος. Ἔγινε ἆραγε λάθος ἤ ὁ ψευδοπροφήτης γιά ἄλλη μιά φορά «ἐλάλησεν ἐν τῷ ὀνόματι Κυρίου λόγον... τόν ὁποῖον ὁ Κύριος δέν ἐλάλησεν»; (Δευτερ. ιη΄ 22). Τί θά πῆ τώρα στίς χιλιάδες τῶν ἐξαπατηθέντων καί διαψευθέντων ὀπαδῶν της ἡ λεγομένη «Ἐλευθέρα Ἀποστολική Ἐκκλησία τῆς Πεντηκοστῆς»; Πάντως οἱ ψευδοπροφῆτες δέν συνετίζονται ἀπό τίς διαψεύσεις των.


Συμπεράσματα

α. Ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ γιά τούς ψευδοπροφῆτες εἶναι ἀμείληκτος: «Ὁ προφήτης ὅμως ὅστις ἀσεβήση καί λαλήση ἐν τῷ ὀνόματί μου λόγον τόν ὁποῖον ἐγώ δέν προσέταξα εἰς αὐτόν νά λαλήση, ἤ ὅστις λαλήση ἐν τῷ ὀνόματι ἄλλων θεῶν, ὁ προφήτης ἐκεῖνος θέλει θανατωθῆ» (Δευτ.ιη΄ 18).

β. Οἱ ψευδόχριστοι καί οἱ ψευδοπροφῆτες, σάν τά παράσιτα καί τά «τσιμπούρια», «ταξιδεύουν» μέσα στήν ἱστορία τῆς Ἐκκλησίας συνοδεύοντάς Την ἀπό τά πρῶτα της βήματα.

γ. Χαρακτηριστικό ὅλων αὐτῶν τῶν «ψευδόχριστων καί ψευδοπροφητῶν» εἶναι ἡ πολλή χρήση τῆς ἐσχατολογίας, κατά περίπτωση διαστρεβλωμένης καί προσαρμοσμένης στούς σκοπούς των καί ἡ χρήση τοῦ φόβου.

δ. Ὅμως ψυχές χάνονται, ἡ σύγχυση ἐξαπλώνεται, οἰκογένειες διαλύονται, παιδιά χάνουν τήν οἰκογενειακή θαλπωρή, τό ἀνθρώπινο πρόσωπο καταρρακώνεται καί ὁ ἀθέμιτος προσηλυτισμός μετονομάζεται σέ «θρησκευτική ἐλευθερία».

ε. Εἶναι ἀποδεδειγμένο ὅτι ἡ τύχη τῶν ψευδοπροφητῶν εἶναι προδιαγεγραμμένη. Ὁ λαός μας λέει: «ὁ ψεύτης καί ὁ κλέφτης τήν πρώτη μέρα χαίρεται». Ἡ Μόνη Ἀληθινή Ἐκκλησία τοῦ Χριστοῦ, ἡ Ἁγία Ὀρθόδοξη Ἐκκλησία μας, ἀπό τή μιά μεριά θά ἐξακολουθῆ νά δέχεται πάνω στό Πανακήρατο Σῶμα Της τίς λυσασμένες ἐπιθέσεις τῶν ποικιλωνύμων αἱρετικῶν. Ἀπό τήν ἄλλη ὅμως θά εἶναι ὁ Μάρτυρας τῶν ἀναπόφευκτων διαψεύσεων τῶν διαφόρων ψευδοπροφητῶν.

Πάντως ἕνα πρᾶγμα εἶναι σίγουρο καί ἀναμφισβήτητο: ὅτι ὅλοι αὐτοί οἱ ψευδοπροφῆτες ἔχασαν τήν μοναδική γι' αὐτούς εὐκαιρία τοῦ 2000 καί μάλιστα τῶν τελευταίων δεκαετιῶν του καί εἶναι δύσκολο νά ξαναβροῦν τέτοια εὐκαιρία. Ἐκτός... κι ἄν περιμένουν τήν ἑπόμενη χιλιετηρίδα, τό 3000 μ.Χ.