H καθαρότητα τής Εκκλησίας Πώς η παραβολή τού Σπορέα καταδικάζει τον Προτεσταντικό ευσεβισμό

Υπάρχουν σήμερα κάποιες θρησκείες, που υποστηρίζουν ότι αποτελούν "την καθαρή Εκκλησία τού Θεού", και πως αυτή τους η καθαρότητα, είναι απόδειξη τής αληθινής τους πίστεως. Στη συνέχεια, θα δείξουμε το εσφαλμένο αυτού τού ισχυρισμού, που προβάλλεται από ανθρώπους που ποτέ δεν κατανόησαν το νόημα τού Χριστιανικού Ευαγγελίου.

1. Υπάρχει Εκκλησία τών "καθαρών"; 2. Οι καρποί τού δένδρου 3. Διακρίσεις και επικρίσεις

1. Υπάρχει Εκκλησία τών "καθαρών";

Στον αρχαίο Ισραήλ, υπήρχαν πολλοί άπιστοι και υποκριτές, παρά το ότι ο λαός αυτός αποτελούσε τότε την Εκκλησία του Θεού. Ο απόστολος Πέτρος, αναφέρει πως ό,τι ακριβώς συνέβει στον αρχαίο Ισραήλ, θα συνέβαινε και με τους Χριστιανούς.

Αυτά, είναι γραμμένα στη Β΄ Πέτρου 2/β, σε ολόκληρο το κεφάλαιο. Ο απόστολος, ξεκινάει το κεφάλαιο, λέγοντας ότι όπως στο λαό Ισραήλ υπήρχαν ψευδοπροφήτες, έτσι θα υπήρχαν και μεταξύ τών Χριστιανών, οι οποίοι λόγω τής διαγωγής τους θα γίνονταν αιτία να βλασφημηθεί η οδός τής αληθείας, (η Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου). Αυτοί θα δημιουργούσαν αιρέσεις, θα ήταν πλεονέκτες, και θα εκμεταλλεύονταν τους αδελφούς των, σύμφωνα με τα εδάφια 1,2.

Στο εδάφιο 9, αναφέρεται πως όλοι αυτοί θα πάρουν το μισθό τους στην ημέρα τής κρίσεως, ενώ οι δίκαιοι και πιστοί Χριστιανοί, θα ανταμοιφθούν. Αυτό όμως σημαίνει, ότι αυτή η κακή κατάσταση θα υπήρχε ως την ημέρα τής κρίσεως! Δεν θα υπήρχε Εκκλησία με "μόνο καθαρούς", όπως ισχυρίζονται κάποιες ευσεβοφανείς ομάδες.

Στα εδάφια 10 - 14 και 16, ο αποστολος Πέτρος, λέει πως αυτοί οι ψευτοχριστιανοί θα ενδιαφέρονταν μόνο για τις ανήθικες απολαύσεις τους, και θα βλασφημούσαν, και θα εκμεταλλεύονταν την πίστη για υλικό κέρδος. Και τελειώνοντας, τους παρομοιάζει με χοίρους, που ενώ καθαρίστηκαν στο βάπτισμα, ξαναέπεσαν στο βούρκο τής αμαρτίας, και σαν σκυλιά που επέστρεψαν για να φάνε τον εμετό τους. Επειδή, (λέει στο εδάφιο 21), ήταν καλύτερα γι' αυτούς να μη γίνουν Χριστιανοί, παρά να γίνουν και να συνεχίζουν την αμαρτία ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΕΚΚΛΗΣΙΑ. Εδώ ο απόστολος μιλάει για ανθρώπους που θα ήταν μόνο κατά το όνομα Χριστιανοί, μεταξύ τών Χριστιανών. (Β΄ Πέτρου 2/β΄ 21).

Μήπως λέει εδώ ο απόστολος, πως ο Θεός θα απέρριπτε και τους δικαίους χάριν τών ασεβών; Φυσικά όχι! Αυτή η συκοφαντία κατά τού Θεού, βρίσκεται μόνο στη νοσηρή φαντασία αυτών που θέλουν να δικαιολογήσουν την ύπαρξή τους ως "Χριστιανών", εκτός τής Ορθόδοξης Εκκλησίας.

Τι μας διδάσκει όμως ο Ιησούς Χριστός; Στο κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον, 13/ιγ' 24-28 και 36-43, αναφέρει μία παραβολή, την παραβολή τού σίτου και τών ζιζανίων. Εκεί, φαίνεται καθαρά πως ενώ ο Ιησούς Χριστός έσπειρε το σιτάρι, δηλαδή τους γνησίους Χριστιανούς, ο Σατανάς έσπειρε ζιζάνια στο χώρο τής Βασιλείας τού Θεού, δηλαδή στην Εκκλησία. Αυτά "τα ζιζάνια, θα έπρεπε να συναυξάνουν ως τον καιρό τής συντελείας τού αιώνος" με το σίτο. (εδάφιο 39).

Είναι ενδιαφέρον, το ότι οι δούλοι τού Κυρίου, τού ζητούν την άδεια να ξεριζώσουν τα ζιζάνια από την Εκκλησία, για να μείνει μόνο καθαρός σίτος. (εδάφια 28-30). Και πράγματι, στη διάρκεια τής Χριστιανικής ιστορίας, πολλοί ήταν εκείνοι που θέλησαν να φτιάξουν κάποια "εκκλησία τών καθαρών", διώχνοντας τους ψευτοχριστιανούς, (τα ζιζάνια) από την εκκλησία τους. Όμως ο Κύριος ήταν κατηγορηματικός, λέγοντας: "Οχι, μήπως μαζεύοντας τα ζιζάνια, ξεριζώσετε μαζί τους και σιτάρι. Αφήστε τα να συναυξάνουν μέχρι το θερισμό. (εδάφια 29,30). Και τότε στο θερισμό, στη συντέλεια τού αιώνος, (εδάφιο 39), θα τα ξεχωρήσουν οι άγγελοι. Αυτοί, θα μαζέψουν από τη Βασιλεία τού Θεού όλα τα σκάνδαλα, και θα τα κάψουν στη φωτιά". (εδάφια 41, 42).

Όμως οι ομάδες αυτές για τις οποίες μιλάμε, δεν θέλησαν να ακούσουν τα λόγια τού Κυρίου. Θέλησαν μόνοι τους να ξεχωρίσουν τα ζιζάνια από το σίτο, και να φτιάξουν μία "καθαρή εκκλησία". Έτσι, όχι μόνο απέτυχαν, μα έφθασαν να θεωρουν ζιζάνια ακόμα και γνησίους Ορθοδόξους Χριστιανούς, κατηγορώντας την Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου ως σύνολο. Κατήντησαν έτσι, να διαχωρίσουν τους εαυτούς τους ακόμα, από το "χωράφι" τής Εκκλησίας, συστήνοντας τη δική τους δικαιοσύνη. Δεν εμπιστεύτηκαν τα λόγια τού Κυρίου Ιησού. Θέλησαν να κάνουν εργασία που ανήκε μόνο στους αγγέλους. Ούτε περίμεναν τον Κύριο στη συντέλεια, μα ως άλλοι καρδιογνώστες, αποφάνθηκαν πως η εκκλησία τού Κυρίου δεν άξιζε, και έπρεπε να διαχωρίσουν απ' αυτήν τους εαυτούς τους. Έφτιαξαν το δικό τους "χωράφι", που όμως σύντομα αντιλήφθηκαν, πως είχε κι αυτό ζιζάνια!

Μόνο που τώρα πλέον, το δικό τους "χωράφι" δεν το εγκαταλείπουν, αλλά λενε: "Τι να κάνουμε; Είμαστε αμαρτωλοί άνθρωποι!"

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός, για να αποκλείσει κάθε περίπτωση παρανόησης, επανέλαβε τα ίδια, με άλλη παραβολή, στο Ματθαίος 13/ιγ΄ 48: "Πάλι, όμοια είναι η βασιλεία τών ουρανών με δίχτυ, το οποίο ρίχτηκε στη θάλασσα, και ΜΑΖΕΨΕ ΑΠΟ ΚΑΘΕ ΕΙΔΟΣ. Το οποίο αφού γέμμισε, το ανέβασαν, και διάλεξαν τα καλά ψάρια και τα έριξαν σε αγγεία, ΤΑ ΑΧΡΕΙΑ ΤΑ ΕΡΙΞΑΝ ΕΞΩ. Έτσι θα είναι ΣΤΗ ΣΥΝΤΕΛΕΙΑ ΤΟΥ ΑΙΩΝΟΣ. Θα εξέλθουν οι ΑΓΓΕΛΟΙ, και θα αποχωρήσουν τους πονηρούς εκ μέσου τών δικαίων".

Οτιδήποτε άλλο, είναι περιτό να ειπωθεί. Αν κάποιος διαφωνεί με τα λόγια τού Ιησού, πρέπει πρώτα να μας δείξει μία "εκκλησία", που να αποτελείται ΜΟΝΟ από καλά ψάρια, χωρίς ούτε έναν κακό. Θα πρέπει επίσης να μας αποδείξει ότι τους ανθρώπους τής θρησκείας του τους διάλεξαν άγγελοι, και το σπουδαιότερο, θα πρέπει να μας πείσει ότι έγινε η συντέλεια! Και αν οι άγγελοι έκαναν την επιλογή τους, δεν δικαιολογείται οποιαδήποτε μεταστροφή τών μελών τους από "σίτο" σε "ζιζάνια", μια και τα αποτελέσματα τής επιλογής είναι οριστικά και αιώνια. (Ματθαίος 13/ιγ΄ 42,43,50).

2. Οι καρποί τού δένδρου

Ίσως όμως κάποιος να ρωτήσει: "Γιατί τότε ο Χριστός είπε πως "το δένδρο φαίνεται από τους καρπούς", και πως "το καλό δένδρο κάνει καλούς καρπούς, και το κακό δένδρο κάνει κακούς καρπούς"; Δεν δείχνει αυτό, πως η αληθινή θρησκεία θα φανεί από τους καρπούς της;" (Ματθαίος 7/ζ΄ 16-20).

Αν προσέξουμε τα συμφραζόμενα τού χωρίου αυτού, καθώς και τα ίδια του τα λόγια, θα δούμε καθαρά πως το δένδρο για το οποίο μιλάει ο Κύριος, δεν είναι η κάθε θρησκεία, αλλά ο κάθε προφήτης ή ψευδοπροφήτης.

Αυτό λέει και στο εδάφιο 15: "Προσέχετε από τών ψευδοπροφητών..." Άλλωστε, αν μιλάει για θρησκεία, το χωρίο θα είναι παράλογο. Δεν υπάρχει "χριστιανική" θρησκεία, που να κάνουν όλοι οι οπαδοί της ΜΟΝΟ καλούς καρπούς, ή ΜΟΝΟ κακούς! Παντού, υπάρχουν και καλοί και κακοί.

Θα έπρεπε όμως να ρωτήσουμε: "Γιατί γίνεται αυτή η διαστροφή τών χωρίων τής Αγίας Γραφής;" Η απάντηση είναι προφανής: "Για να κατηγορηθεί η Εκκλησία τού Κυρίου".

3. Διακρίσεις και επικρίσεις

Οι ευσεβοφανείς αυτές ομάδες, που πιστεύουν ότι πρέπει να κάνουν ένα τέτοιο έργο διαχωρισμού, έχουν εφεύρει διάφορες μεθόδους, για να εμφανίζονται ως "η καθαρή εκκλησία".

Ένας διαδεδομενος τρόπος, είναι τής ψυχολογικής καταπίεσης τών οπαδών τους. Όταν κάποιος απ' αυτούς αμαρτάνει και γίνεται αντιληπτός, το θέμα διαδίδεται, και όλοι αρχίζουν την επίκριση. Οι περισσότεροι αραιώνουν τη συντροφιά μαζί του, και τον αναγκάζουν έτσι, ή να συμμορφωθεί, ή να αποχωρήσει από την ομάδα, ή να υποκρίνεται ευσέβεια.

Ένας άλλος τρόπος, είναι η αποκήρυξη, ή ο αφορισμος τού άτακτου μέλους. Όταν κάποιος ατακτεί, οι υπόλοιποι όταν μάθουν γι' αυτό, φροντίζουν να ενημερώσουν τον "ποιμένα" τής ομάδας τους. Όταν όμως δεν γνωρίζουν τον ατακτούντα, αρνούνται οποιαδήποτε σχέση του με τη θρησκεία τους.

-Δεν είναι δικός μας! Κάποιο λάθος κάνετε! λένε.

Όταν όμως ο συνομιλητής τους έχει στοιχεία πως ο "άτακτος" ανήκει στην ομάδα τους, λένε: "Δεν είναι Χριστιανός! Δεν μπορείτε να τον θεωρείτε μέλος μας, επειδή εμείς δεχόμαστε ως μέλη τής "εκκλησίας" μας, μόνο αυτούς που ζουν Χριστιανικά. Αυτός, απομάκρυνε πλέον τον εαυτό του από εμάς μόνος του, και συνεπώς δεν είναι πια δικός μας. ΕΦΥΓΕ ΣΤΟΝ ΚΟΣΜΟ".

Εδώ, φαίνεται πλέον καθαρά η υποκρισία τους. Γιατί μετρούν με δύο μέτρα και δύο σταθμά; Αυτό που λένε για την ομάδα τους, γιατί δεν το λένε και για την Ορθόδοξη Εκκλησία τού Κυρίου; Γιατί δεν λένε πως "αυτοί που ζουν έτσι άτακτα, αποχώρησαν μόνοι τους, και δεν θεωρούνται Ορθόδοξοι"; Μόνο αρέσκονται να λένε πως "οι Ορθόδοξοι ανέχονται τους κακούς", και πως οι "ταυτότητες τών εγκληματιών, γράφουν Χριστιανός Ορθόδοξος". Γιατί δεν θυμούνται τις ταυτότητες όταν πρόκειται για μελος τής θρησκείας τους; Όμως γι αυτούς, όταν πρόκειται για κακό "Ορθόδοξο", έχει σημασία τι γράφει η ταυτότητα, και όχι η διαγωγή του. Όταν όμως πρόκειται για κακό ομόθρησκό τους, σημασία έχει η διαγωγή του, και όχι η ταυτότητά του, για να δεχθούν αν ανήκει στην ομάδα τους. Αν ήταν σωστοί με τον εαυτό τους, θα έλεγαν και για τους Ορθοδόξους, ότι "αληθινός Ορθόδοξος είναι αυτός που ζει Χριστιανικά, και όχι όποιος το γράφει στην ταυτότητα". Έτσι, δεν θα έφευγαν ποτέ από την Εκκλησία τού Κυρίου λόγω σκανδάλων, και ούτε θα εύρισκαν στα σκάνδαλα πρόφαση για να δικαιολογήσουν την αποχώρησή τους.

Η Εκκλησία δεν διώχνει κανέναν, όπως την παραδειγμάτισε ο Ποιμένας της. (Ιωάννης 6/ς΄ 37: "Όποιον έρχεται προς εμένα, δεν θα τον βγάλω έξω"). Οι ομάδες αυτές όμως, ΔΙΩΧΝΟΥΝ. Δεν ακολουθούν το παράδειγμα τού Κυρίου Ιησού Χριστού που άφηνε τα 99 πρόβατα για να βρει το ένα που χάθηκε, ούτε κατάλαβαν ποτέ το Ευαγγέλιο. Μάλλον ακολουθούν το παράδειγμα τού Φαρισσαίου, που αντί να μετανοήσει για τις αμαρτίες του, έψαχνε για ελαττώματα στους άλλους, και δικαίωνε τον εαυτό του.