Χριστούγεννα χωρίς Χριστό του Στρατή Ανδριώτη

Συνηθίζεται τις ημέρες προ των Χριστουγέννων, πολλοί άνθρωποι να προετοιμάζονται για να γιορτάσουν, κυρίως από συνήθεια ή εθιμοτυπικά αυτή τη μεγάλη εορτή της Χριστιανοσύνης, υιοθετώντας λανθασμένα διάφορους τρόπους άσχετους με το γεγονός ή προσκολλώμενοι σε ανούσια πράγματα, αναζητώντας έτσι τη χαρά που απουσιάζει από την καθημερινή ζωή τους καί θέλοντας να ξεφύγουν από τα προβλήματα που τους βαραίνουν...

 Όμως, δεδομένων όλων των σχετικών ή ασχέτων με την εορτή εθίμων ή άλλων συνηθειών, αν δεν βιώσει ο καθένας με την πνευματική του ζωή την εορτή, παραγκωνίζει το πραγματικό νόημα των Χριστουγέννων και την ουσία τους, που έχουν να κάνουν με τη Γέννηση του Χριστού, ο οποίος είναι ο Αληθινός Θεός που ενανθρωπήθηκε με σκοπό να χαρίσει την σωτηρία στους ανθρώπους.

Επικεντρώνοντας λοιπόν, όλη τη δομή και το νόημα της μεγάλης αυτής εορτής στην επιφανειακή διαδικασία και δίνοντας «κοιλιοδουλική» διάσταση σ’ αυτή, τα Χριστούγεννα καταντούν για κάποιους συνάνθρωπους μας μια ανούσια υπόθεση αφού λείπει από αυτή το κεντρικό πρόσωπο που είναι ο Χριστός και η προσοχή τους αποσπάται από τα λαμπιόνια, τα στολίδια, τη γαλοπούλα, τα ρούχα και οτιδήποτε άλλο, που ναι μεν είναι μέσα στη ζωή μας, όμως δεν είναι το ζητούμενο και το πρωτεύον. Διότι ενώ κατεβαίνει ο ίδιος ο Θεός στη γη για να διδάξει την αιώνια σωτηρία μας, καταργώντας τον θάνατο, απεναντίας καταντά ματαιοπονία, ο άνθρωπος να τυρβάζει περί πολλών που όμως δεν έχουν καμία σχέση με το γεγονός της Γεννήσεως του Χριστού.

Καταντώντας οι άνθρωποι να ασχολούνται αντιθέτως με τα όσα ωφέλιμα είναι παραδεδομένα και έχουν αποκλειστικό στόχο την αιώνια σωτηρία μας, καθότι η προπαρασκευή, αλλά και ο εορτασμός των Χριστουγέννων, έχουν βαθύτατα νοήματα που δίνουν αληθινή διάσταση και πραγματικό νόημα στη ζωή των ανθρώπων, μέσα από μια εξέχουσα πνευματικότητα που προσδίδει στην μεγάλη αυτή εορτή η Ορθόδοξη Εκκλησία.