περί της Θείας Ευχαριστίας.

 

 Κατά Ιωάννην Ευαγγέλιο κεφάλαιο έκτο

Αναίρεσις αιρετικών διδασκαλιών

περί της Θείας Ευχαριστίας.

Σε αυτήν την δημοσίευση θα δούμε τα λεχθέντα υπό του Κυρίου και γιατί δεν μπορούν να εκληφθούν αλληγορικώς διότι ορισμένοι αιρετικοί δέχονται αλληγορική έννοια και ερμηνεύουν ότι η Θεία Κοινωνία είναι σύμβολο και όχι πραγματικώς αίμα και σώμα Κυρίου.
Τίποτα πιο ανόητο απο το να θεωρούμε ότι είναι απλά ένα σύμβολο.
Το έκτο κεφάλαιο του Ευαγγελιστή Ιωάννη εάν εξεταστεί είναι καταπέλτης εναντίον των αιρετικών και συντρίβει τις κακοδιδασκαλιες τους.
Ας το δούμε.

Ξεκινάμε με το Ιωάννης 6:30-31
εἶπον οὖν αὐτῷ· τί οὖν ποιεῖς σὺ σημεῖον ἵνα ἴδωμεν καὶ πιστεύσωμέν σοι; τί ἐργάζῃ; οἱ πατέρες ἡμῶν τὸ μάννα ἔφαγον ἐν τῇ ἐρήμῳ, καθώς ἐστι γεγραμμένον· ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ ἔδωκεν αὐτοῖς φαγεῖν
Οι Ισραηλίτες λένε στον Κύριο πιο αποδεικτικό θαύμα κάμεις εσύ, για να δούμε και πιστέψουμε στην αποστολή σου; Ποιο υπερφυσικό έργο εργάζεσαι; Οι πατεράδες μας έφαγαν το μάννα στην έρημο, όπως άλλωστε γράφουν και οι Ψαλμοί Αρτον από τον ουρανόν έδωκεν εις αυτούς να φάγουν”.
Ο Κύριος τους απαντά και τους δίνει την υπόσχεση ότι αυτός θα τους δώσει τον άρτο εξ ουρανού που είναι το σώμα του.
Εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, οὐ Μωϋσῆς δέδωκεν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ, ἀλλ᾿ ὁ πατήρ μου δίδωσιν ὑμῖν τὸν ἄρτον ἐκ τοῦ οὐρανοῦ τὸν ἀληθινόν. Ο Ιησούς τους λέγει σας διαβεβαιώνω, ότι ο Μωυσής δεν σας έδωσε τον άρτο εκ του ουρανού. Ο Πατήρ μου όμως σας δίδει τώρα τον αληθινό άρτο από τον ουρανό.
Βλέπουμε καθαρά ότι το μάνα συμβόλιζε το σώμα του Ιησού έτσι είναι αδύνατον να έχουμε πάλι σύμβολο στην θέση του συμβόλου.
Ενώ όμως το μάνα ήταν ουράνιας προελεύσεως άρτος τώρα έχουμε ένα σύμβολο που όχι μόνο αντικαθιστά το σύμβολο αλλά είναι και κατωτέρας προελεύσεως από του ουράνιο άρτο αφού είναι άρτος επίγειας παρασκευής;
Η Καινή Διαθήκη σημαίνει την λήξη της εποχής των προτυπώσεων. Τώρα πια δεν υπάρχουν οι τύποι της Παλαιάς αλλά η πραγματικότητα της Καινής.
Προχωρούμε.
Ιω. 6,51 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς.
Λέγει ο Κύριος ότι εγώ είμαι ο άρτος ο ζωντανός, που έχω κατέβει από τον ουρανό όποιος φάει από τον άρτο αυτό θα ζήση αιωνίως. Και ο άρτος, τον οποίον εγώ θα σας δώσω, είναι η σάρκα μου την οποίαν θα προσφέρω θυσία για την σωτηρία του κόσμου.
Ο Κύριος δεν έδωσε κάποιο σύμβολο ως θυσία αλλά πραγματικώς το σώμα του. Όταν λοιπόν λέγει ότι ο άρτος που θα σας δώσω να φάτε είναι αυτός που θα δοθεί υπέρ της σωτηρίας, σημαίνει ότι ομιλεί κυριολεκτικώς περί βρώσεως σαρκός και αυτή η σάρκα είναι η ίδια με αυτήν που θα θυσιαστεί.
Έχουμε ταυτόσημες έννοιες την σάρκα που δίνεται για σωτηρία και την σάρκα που δίνεται προς βρώση.
Αν μεταφράσουμε κατά την αιρετική εξήγηση δεν μπορούμε να έχουμε ταυτόσημη έννοια.
Ας το δούμε. Ιωαν 6:51 Εγώ συμβολίζω τον άρτο τον ζωντανό που κατέβηκε από τον ουρανό, όποιος φάει από αυτόν τον άρτο θα ζήσει αιώνια.
Και ο άρτος που θα σας δώσω συμβολίζει την σάρκα μου την όποια θα δώσω προς σωτηρία του κόσμου.
Είναι απαράδεκτο να πούμε ότι ο Χριστός συμβολίζει τον άρτο και ο άρτος συμβολίζει τον Χριστό.
Πρέπει να ερμηνεύσουμε κυριολεκτικώς διότι τότε μόνο βγαίνει νόημα. Ο άρτος είμαι εγώ,  δηλαδή αν και βλέπουμε άρτο, αυτός ο άρτος που βλέπουμε είναι ο ίδιος Χριστός κυριολεκτικά, είναι το σώμα του Χριστού κυριολεκτικά.
Γι' αυτό είναι ανάμνηση αλλά είναι και θυσία και λατρεία.
Ακούγοντας το αυτό οι ακροατές καταλαβαίνουν τα λεγόμενα περί αληθούς βρώσεως και δεν τα δέχονται. Λένε: πως μπορεί να μας δώσει την σάρκα του να την φάμε;
Ἐμάχοντο οὖν πρὸς ἀλλήλους οἱ Ἰουδαῖοι λέγοντες· πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν;
Εδώ βλέπουμε ότι κατανοούν τα λεγόμενα σωστά.
Τα κατανοούν δηλαδή ως εξής: αυτός λέει ότι θα μας δώσει κυριολεκτικά να φάμε την σάρκα του και να πιούμε το αίμα του. 
Απιστούν όμως επειδή δεν πιστεύουν ότι ομιλεί ο Θεός και λένε: πως μπορεί να γίνει αυτό; 
Εάν πίστευαν ότι είναι Θεός δεν θα το έλεγαν αυτό, ρωτούν όμως και περιμένουν να ακούσουν την απάντηση.
Τότε ο Κύριος απαντά εντελώς ξεκάθαρα προς τους ακροατές, μάλιστα για επιβεβαίωση και απομάκρυνση πάσης αμφιβολίας περί του ότι πραγματικώς εννοεί σάρκα και όχι αλληγορικώς ότι ομιλεί λέγει αμήν δις.
Ιω. 6,53    εἶπεν οὖν αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς.
Ιω. 6,54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις. ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
Βλέπουμε ότι ο Χριστός λέγει ξανά το ίδιο. 
Αυτοί κατάλαβαν ότι κυριολεκτικά το εννοεί όταν λέει ότι θα τους δώσει να φάνε την σάρκα του και να πιουν το αίμα του.
Τα λεχθέντα του Κυρίου τι μας δείχνουν; Ότι σωστά κατάλαβαν ότι ομιλεί κυριολεκτικώς για σώμα και αίμα.
Δεν ερμηνεύει ο Κύριος τα λόγια του ώστε να εννοήσουν, αλλά βεβαιώνει την άποψη των ακροατών.
Παρόλο που έχουν ήδη αρχίσει να σκανδαλίζονται ο Κύριος βεβαιεί, εμμένει αλλά και κλιμακώνει.
Σαν να τους λέγει: Ναι σωστά καταλάβατε, αυτό ακριβώς λέω ότι θα πρέπει να φάτε την σάρκα μου και να πιείτε το αίμα μου. 
Αυτό είναι αναγκαίο διότι εάν δεν φάτε την σάρκα μου και δεν πιείτε το αίμα μου δεν θα έχετε ζωή, όμως αυτός που θα φάει την σάρκα μου και θα πιει το αίμα μου θα έχει ζωή.   
ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις.  
Δηλαδή η σάρκα μου πραγματικά τρώγεται και το αίμα μου πραγματικά πίνετε.
Και συνεχίζει ο Κύριος όπως αναφέραμε πρωτύτερα περί άρτου και συμβόλου, δηλαδή του μάνα, λέγοντας ότι: αυτός που σας είπα, δηλαδή το σώμα μου, είναι ο άρτος που έχει κατέβει από τον ουρανό. 
Αυτός ο άρτος δεν είναι σαν το μάνα που έφαγαν οι πρόγονοι σας στην έρημο, εκείνος που τρώει τον άρτο τον πραγματικό, τον ουράνιο, θα ζήσει. Ιω. 6,54.
Εδώ λοιπόν παρατηρούμε ότι ο Κύριος δεν διορθώνει τους ακροατές, δηλαδή βεβαιεί την κατανόηση τους περί κυριολεκτικής και όχι συμβολικής εννοίας των λεγομένων του, εμμένει στο ότι πραγματικώς θα πρέπει να φάνε την σάρκα του ειδάλλως δεν θα έχουν αιώνιο ζωή και διασαφηνίζει ακόμη περαιτέρω το θέμα.
Η απάντηση των ακροατών είναι η εξής:
Ιωαν. 6,60    Πολλοὶ οὖν ἀκούσαντες ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἶπον· σκληρός ἐστιν οὗτος ὁ λόγος· τίς δύναται αὐτοῦ ἀκούειν;
Πολλοί τότε από τους μαθητές του, όταν άκουσαν αυτά είπαν είναι σκληρός αυτός ο λόγος ποιος μπορεί να τον ακούει. Πως είναι δυνατόν να φάει κανείς σάρκα ανθρώπινη;
Είναι τέτοιου είδους η κατηγορηματική διαβεβαίωση που τώρα οι Ιουδαίοι από την απορία, πως θα μας δώσει το σώμα του να το φάμε; περνάνε στον σκανδαλισμό και στην ταραχή.
Πριν, στον στίχο 52, μας λέγει το Ευαγγέλιο ότι φιλονικούσαν και έλεγαν πως μπορεί αυτός να μας δώσει την σάρκα του να την φάμε; 
Φιλονικούσαν δηλαδή έλεγαν ο κάθε ένας μια άποψη.
Οπωσδήποτε πολλοί ακούγοντας τα αυτά θα έλεγαν ότι και οι αιρετικοί, ότι δηλαδή τα λόγια του Κυρίου είναι συμβολικά, άλλοι ενδεχομένως ότι δεν είναι καλά όπως είπαν σε άλλη περίπτωση τα νομικά αδέλφια του.
Όλοι όμως προτού πράξουν και αποφασίσουν τι είναι αυτός που ομιλεί περιμένουν να δουν την διασαφήνιση.
Απόδειξη ότι όλοι οι ακροατές μένουν και δεν φεύγει κανείς.
Μένουν στην θέση τους ώστε να δουν τι θα πει αυτός που ομιλεί και λέγει αυτά τα παράδοξα. Εαν αργότερα με την επεξήγηση καταλάβαιναν ότι μιλάει συμβολικά και οχι κυριολεκτικά κανείς δεν θα έφευγε.
Και ο Κύριος επεξηγεί και τώρα είναι όλα ξεκάθαρα.
Κατανοούν ότι τους λέγει ξεκάθαρα ότι θα τους δώσει να φάνε την σάρκα και να πιουν το αίμα του.
Και τώρα όχι μόνο οι άπιστοι που φιλονικούσαν και περίμεναν να ακούσουν την συνέχεια, αλλά και οι μαθητές που δεν είχαν σταθερή πίστη, ταράχτηκαν σφόδρα. Θεωρούν ότι ο Κύριος λέει ότι θα πρέπει να φάνε το σώμα και να πιουν το αίμα του στην κυριολεξία, και ορθώς μεν, αλλά απιστούν δε. 
εἰδὼς δὲ ὁ Ἰησοῦς ἐν ἑαυτῷ ὅτι γογγύζουσι περὶ τούτου οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ, εἶπεν αὐτοῖς· τοῦτο ὑμᾶς σκανδαλίζει; ἐὰν οὖν θεωρῆτε τὸν υἱὸν τοῦ ἀνθρώπου ἀναβαίνοντα ὅπου ἦν τὸ πρότερον; τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν ἀλλ᾿ εἰσὶν ἐξ ὑμῶν τινες οἳ οὐ πιστεύουσιν. 6,61-64.
Ο Ιησούς αντιλαμβάνεται με την Θεϊκή του γνώση ότι γογγύζουν, ότι έχουν σκανδαλιστεί πολύ και τους λέει αυτό σας σκανδαλίζει;
Αυτοί είδαμε ότι ρωτούσαν πως θα μας δώσει να φάμε την σάρκα του. Εάν ήταν πιστοί δεν θα ρωτούσαν πως, θα καταλάβαιναν ότι ο Πάνσοφος και Παντοδύναμος Κύριος έχει τον τρόπο και ότι ουδέποτε σκανδαλίζει ή πειράζει.
Εάν αυτοί πίστευαν τότε θα υπάκουγαν χωρίς αμφιβολία και ταραχή διότι τα λεχθέντα είναι υπό του Θεού.
Έτσι ο Κύριος τους λέγει εάν δείτε τον υιό του ανθρώπου να ανεβαίνει εκεί που ήταν πριν λάβει την σάρκα θα πιστέψετε ότι το σώμα και το αίμα μου δίνει αιώνια ζωή; Με αυτό το σημείο θα αλλάξετε γνώμη θα καταλάβετε ότι ομιλεί ο Θεός και θα πιστέψετε στα λεγόμενα μου;
Και ερχόμαστε τώρα στον στίχο που επικαλούνται οι αιρετικοί.
Οι αιρετικοί αναφέρουν τον στίχο 64  τὸ Πνεῦμά ἐστιν τὸ ζῳοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν ώστε να πουν ότι δεν ωφελεί η σάρκα του αλλά ο λόγος του Κυρίου ώστε να πουν ότι δεν ομιλεί κυριολεκτικά.
Κάθε άλλο πάρα αυτό λέει εδώ ο Ιησούς.
Εδώ τους βεβαιώνει άλλη μια φορά ότι πραγματικά θα πρέπει να φάνε το σώμα και το αίμα Του. Εάν ήταν σύμβολα όπως λένε οι αιρετικοί θα τους διόρθωνε όταν έλεγαν Πῶς δύναται οὗτος ἡμῖν δοῦναι τὴν σάρκα φαγεῖν ;
Θα άλλαζε την εντύπωση που είχαν οι ακροατές ότι πραγματικά θα πρέπει να φάνε την σάρκα Του για να έχουν αιώνιο ζωή.
Αυτοί πριν έλεγαν, στίχος 42, Οὐχ οὗτός ἐστιν Ἰησοῦς ὁ υἱὸς Ἰωσήφ, οὗ ἡμεῖς οἴδαμεν τὸν πατέρα καὶ τὴν μητέρα; πῶς οὖν λέγει οὗτος ὅτι ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβέβηκα; δηλαδή, αυτός δεν είναι ο γιος του Ιωσήφ; πως λέει ότι κατέβηκε από τον ουρανό;
Εδώ βλέπουμε ξανά ότι δεν πιστεύουν ότι ομιλεί ο Θεός.
Και τους απαντά ο Χριστός: δεν μπορείτε να καταλάβετε τα λόγια μου διότι με βλέπετε σαν άνθρωπο μόνον, τον γιο του Ιωσήφ, και γι’ αυτό λέτε, πως αυτός λέγει ότι κατέβηκε από τον ουρανό; Σκανδαλιστήκατε επειδή σας είπα να φάτε την σάρκα μου για να έχετε αιωνία ζωή. 
Εάν με δείτε να ανεβαίνω πάλι στους ουρανούς εκεί που ήμουν θα με πιστέψετε ότι το σώμα μου δίνει αιώνιο ζωή ;  Σας λέγω ότι η σάρκα μου δίνει ζωή αιώνια διότι ακριβώς έχει συλληφθεί από το Πνεύμα το Άγιο και κατοικεί σε αυτήν το Πνεύμα το Άγιο. 
Το Άγιο Πνεύμα είναι εκείνο που ζωοποιεί, η σάρκα μου δίνει ζωή αιώνια, διότι είναι ενωμένη  και κατοικεί σε αυτή το Πνεύμα το Άγιο. 
Αυτό όλο το λέει ο Κύριος επειδή αυτοί δεν τον βλέπουν σαν Θεό και νομίζουν ότι είναι ένας άνθρωπος που τους λέει ότι πρέπει να φάνε την σάρκα και να πιουν το αίμα του.
Απλούστερα. Ο Κύριος εδώ επεξηγεί ότι είναι Θεάνθρωπος, ότι δεν είναι επί παραδείγματι ένας απλός προφήτης ώστε η σάρκα και το αίμα του να είναι ανθρώπινα και να μην έχουν καμία ενέργεια επάνω στον θάνατο.
Για να αναιρέσουμε πλήρως την θεωρία των αιρετικών θα το δούμε αυτό ακόμη καλύτερα αντιπαραθέτοντας τα χωρία.

51 ἐγώ εἰμι ὁ ἄρτος ὁ ζῶν ὁ ἐκ τοῦ οὐρανοῦ καταβάς· ἐάν τις φάγῃ ἐκ τούτου τοῦ ἄρτου, ζήσεται εἰς τὸν αἰῶνα. καὶ ὁ ἄρτος δὲ ὃν ἐγὼ δώσω, ἡ σάρξ μού ἐστιν, ἣν ἐγὼ δώσω ὑπὲρ τῆς τοῦ κόσμου ζωῆς
53 ἀμὴν ἀμὴν λέγω ὑμῖν, ἐὰν μὴ φάγητε τὴν σάρκα τοῦ υἱοῦ τοῦ ἀνθρώπου καὶ πίητε αὐτοῦ τὸ αἷμα, οὐκ ἔχετε ζωὴν ἐν ἑαυτοῖς 
54 ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἔχει ζωὴν αἰώνιον, καὶ ἐγὼ ἀναστήσω αὐτὸν ἐν τῇ ἐσχάτῃ ἡμέρᾳ
55  ἡ γὰρ σάρξ μου ἀληθῶς ἐστι βρῶσις, καὶ τὸ αἷμά μου ἀληθῶς ἐστι πόσις
56  ὁ τρώγων μου τὴν σάρκα καὶ πίνων μου τὸ αἷμα ἐν ἐμοὶ μένει, κἀγὼ ἐν αὐτῷ.
63 τὸ πνεῦμά ἐστι τὸ ζωοποιοῦν, ἡ σὰρξ οὐκ ὠφελεῖ οὐδέν· τὰ ῥήματα ἃ ἐγὼ λαλῶ ὑμῖν, πνεῦμά ἐστι καὶ ζωή ἐστιν.
 
Πως γίνεται όμως να ομιλεί, τέσσερις φορές μάλιστα, για σάρκα και αίμα που πρέπει να φαγωθεί λέγοντας ότι δίδει το ανώτερο, δηλαδή αιώνια ζωή, και τώρα αμέσως μετά να λέγει ότι αυτή δεν ωφελεί σε τίποτα αλλά τα λόγια του ωφελούν;
Μήπως μετάνιωσε διότι είδε το άστοχο; Άπαγε της βλασφημίας.
Το λέγει διότι αυτό που δεν ωφελεί δεν είναι σάρκα του, αλλά σάρκα.
Επανειλημμένως ο Κύριος ομιλεί για σάρκα του και αίμα του και τετράκις λέγει το σώμα μου, το αίμα μου θα πρέπει να φάτε και να πιείτε.
Στον στίχο 63 αφαιρεί το μου και λέγει η σάρκα δεν ωφελεί σε τίποτα, άρα τώρα η σάρκα για την οποία ομιλεί δεν είναι η αυτή για την οποία ομιλούσε προηγουμένως.
Δηλαδή η σάρκα αυτή που δεν ωφελεί δεν είναι σάρκα του, η δική του όμως ωφελεί. Γιατί; Μα διότι είναι ενωμένη με το Πνεύμα. 
Τώρα στον στίχο 66 Ἐκ τούτου πολλοὶ ἀπῆλθον ἐκ τῶν μαθητῶν αὐτοῦ εἰς τὰ ὀπίσω καὶ οὐκέτι μετ᾿ αὐτοῦ περιεπάτουν.
Δηλαδή μετά από αυτό πολλοί εκ των μαθητών του γύρισαν πίσω στα σπίτια τους και τις δουλειές τους και δεν τον ξανά ακολούθησαν.
Τώρα τι βλέπουμε στους ακροατές; Αρκετοί φεύγουν.
Αυτός, ο στίχος ο 63, που για τους αιρετικούς δίδει δήθεν αλληγορική έννοια και θα έκανε τους ακροατές να μείνουν, δεν τους κάνει. Προσοχή, όλοι φεύγουν μετά την διευκρίνηση που δήθεν λεει οτι δεν πρόκειται περί αληθούς βρώσεως σωματος και αιματος, έως τότε έχουν παραμείνει όλοι ώστε να καταλάβουν περαν πασης αμφιβολιας. Η δήθεν διευκρίνηση ότι δεν μιλάει κυριολεκτικά αλλά μιλάει αλληγορικά για τα λόγια του όχι μόνο δεν έχει καμία καταπραϋντική επίπτωση σε κανένα από τους ακροατές, οχι μονο όλοι συνεχίζουν να είναι ταραγμένοι αλλα τώρα φεύγουν απλοί ακροατές, φεύγουν οριστικά πολλοί από τους μαθητές του ευρύτερου κύκλου, ακόμη και αυτοί οι 12 είναι ταραγμένοι.
Ταραχή από τα λεγόμενα του Κυρίου ακόμη και σε αυτούς τους δώδεκα, ειδάλλως ο Κύριος δεν χρειαζόταν να ρωτήσει. Ρωτά όχι φυσικά γιατί δεν γνωρίζει τα πάντα αλλά διότι τους είδε να έχουν ταραχθεί και να παραμένουν ταραγμένοι παρά την υποτιθέμενη διευκρίνηση.
Ένα τέτοιο μεγάλο γεγονός παρεξηγήσεως των λόγων του Κυρίου, δηλαδή ο Κύριος μιλούσε αλληγορικά περί του σώματος του και όχι κυριολεκτικώς για το σώμα του, και το γεγονός της απομακρύνσεως εξ αιτίας της παρεξηγήσεως θα αναφερόταν από τον Ευαγγελιστή απαραίτητα διότι αυτό είχε γίνει όταν ξαναμίλησε για το σώμα Του και παρεξηγήθηκε.
Παρατηρήστε το :

Ιωαν. 2:19 ἀπεκρίθη Ἰησοῦς καὶ εἶπεν αὐτοῖς· λύσατε τὸν ναὸν τοῦτον, καὶ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερῶ αὐτόν.
Κατεδαφίστε τον ναό αυτό και σε τρεις ημέρες θα τον κτίσω ξανά.
Λόγια Ιησού περί του σώματος του.

Ιωαν 2:20 εἶπον οὖν οἱ Ἰουδαῖοι· τεσσαράκοντα καὶ ἓξ ἔτεσιν ᾠκοδομήθη ὁ ναὸς οὗτος, καὶ σὺ ἐν τρισὶν ἡμέραις ἐγερεῖς αὐτόν;
Είπαν σε αυτόν οι Ιουδαίοι 46 χρόνια κτιζόταν και εσύ θα τον κτίσεις σε 3 μέρες;
Παρεξήγησις λεγομένων του Κυρίου. Εκλαμβάνονται κατά γράμμα, όπως ακριβώς και τα περί βρώσεως σώματος και πόσεως αίματος.

Ιωαν 2:21 ἐκεῖνος δὲ ἔλεγε περὶ τοῦ ναοῦ τοῦ σώματος αὐτοῦ.
Εκείνος όμως έλεγε δια τον ναό του σώματός του.
Διόρθωσις στην ορθή ερμηνεία υπό του Ευαγγελιστού.

Ένα τέτοιου μεγέθους γεγονός, απόρροια των λόγων του Ιησού περί του σώματος του και τα οποία μάλιστα δεν απευθύνονται σε μερικούς έμπορους αλλά σε όλους τους ακροατές και μαθητές και έκαναν να φύγουν ακούοντες, θα διορθωνόταν κατηγορηματικά από τον Ευαγγελιστή η εσφαλμένη ερμηνεία τους από τους ακροατές. Κάτι παρόμοιο λένε και οι ψ τ Ιεχωβά, ότι οι ο Χριστός έλεγε ότι δεν ήταν Θεός, οι Ιουδαίοι δεν το κατάλαβαν και τον Σταύρωσαν.
Τι κατάλαβαν λοιπόν οι ακροατές; Ότι κυριολεκτικά τους λέει ότι είναι αναγκαίο να φάνε την σάρκα του. Με αφορμή αυτήν την αποχώρηση τους αλλά και το γεγονός ότι κατανόησαν σωστά, ο Κύριος βλέποντας την απορία και ταραχή και αυτών ακόμη των δώδεκα τους ρωτά, μὴ καὶ ὑμεῖς θέλετε ὑπάγειν;
Δηλαδή ξεκάθαρα λέγει: ορθά εννόησαν, αυτό λέγω, μήπως και εσείς θέλετε να φύγετε; Όμως οι 12, επειδή είναι πιστοί και ξέρουν ότι ομιλεί Θεός, ασχέτως εάν αυτά που λέει τους φαίνονται παράξενα ή έχουν ταραχτεί και αυτοί, αποδέχονταν τα λεγόμενα του Κυρίου χωρίς αντιλογία διότι όταν ομιλεί ο Θεός όσο παράξενο στα χοϊκά αυτιά μας και εάν είναι αυτό που λέει, πρέπει να υπακούσουμε. Ο Πέτρος παίρνει τον λόγο και απαντά ακριβώς με αυτό το σκεπτικό και λέει πρὸς τίνα ἀπελευσόμεθα; ῥήματα ζωῆς αἰωνίου ἔχεις·
Δηλαδή: Σε ποιον άλλον να πάμε; Μηπως σε κανενα που να τα λέει ωραία κατα την κρίση μας; Εσύ είσαι ο Θεός, ότι λες έχει δύναμη αιώνιας ζωής.

Αναφέραμε πρωτύτερα περί άστοχου.
Είπαμε και σε ένα πρόλογο μας, που μπορείτε να δείτε >ΕΔΩ< στην ομιλία του πατρός Δανιήλ "Περί Ιεροσύνης" που μπορείτε να δείτε >ΕΔΩ< ότι εάν δεν εννοούσε πραγματικώς σάρκα ή εάν δεν εννοούσε ότι η σάρκα θα ήταν προς βρώσιν ποιος ο λόγος να αναφέρει για βρώση σάρκας και πόση αίματος ;
Θα τους έλεγε απλά, ακούστε αυτά που σας λέω διότι δίδουν ζωή και θα δίδασκε.
Αυτό γιατί το λέμε;
Διότι είπαμε και παραπάνω ότι εάν δεν κυριολεκτούσε ο Κύριος περί σώματος και αίματος τότε αυτό είναι αστοχότατο παράδειγμα διδασκαλίας.
Το να πει κάποιος εάν δεν πιεις το αίμα μου δεν έχεις αιώνια ζωή και να το λέει αλληγορικά ώστε να δηλώσει την πίστη, ή ότι άλλο λένε οι αιρετικοί, είναι η χειρότερη αλληγορία και η πιο απαράδεκτη παρομοίωση.
Η διδασκαλία πέφτει στο κενό. 
Όμως ο Ιησούς είναι Θεός δεν είναι άνθρωπος να κάνει λάθος στην διατύπωση ή να διαλέξει το πιο άστοχο παράδειγμα.
ὃν τρόπον κατέφαγον τὰς σάρκας τοῦ λαοῦ μου καὶ τὰ δέρματα αὐτῶν ἀπ᾿ αὐτῶν ἐξέδειραν καὶ τὰ ὀστέα αὐτῶν συνέθλασαν καὶ ἐμέλισαν ὡς σάρκας εἰς λέβητα καὶ ὡς κρέα εἰς χύτραν οὕτως κεκράξονται πρὸς τὸν Κύριον, καὶ οὐκ εἰσακούσεται αὐτῶν. Μιχ. 3,3-4
Μεταφράζουμε: Όπως λοιπόν (οι πονηροί δυνάστες και εκμεταλλευτές) κατέφαγαν τις σάρκες του λαού μου, αφαίρεσαν από αυτούς τα δέρματά τους, έσπασαν τα κόκκαλα τους και γενικώς τους διαμέλισαν, όπως ο μάγειρος τεμαχίζει τα κρέατα που θα ριφθούν στην χύτρα για να βράσουν (ον τρόπον-τα ίδια και αυτοί θα πάθουν από τους εχθρούς τους, θα φαγωθούν από εκείνους).
Τότε θα φωνάζουν για βοήθεια προς τον Κύριο, αλλά ο Κύριος δεν θα τους ακούσει.
ὁ χρυσὸς ὑμῶν καὶ ὁ ἄργυρος κατίωται, καὶ ὁ ἰὸς αὐτῶν εἰς μαρτύριον ὑμῖν ἔσται καὶ φάγεται τὰς σάρκας ὑμῶν Ιακώβου 5,3
Ο χρυσός και ο άργυρος σας έχουν σκουριάσει και η σκουριά τους θα μένει ως φοβερή μαρτυρία εναντίον της ιδιοτέλειας και σκληρότητας σας και θα καταφάγη τις σάρκες σας.
Αναφέραμε 2 Γραφικά χωρία από Παλαιά και Καινή Διαθήκη ώστε να δούμε την συνέχεια στον χρόνο που έχει η ιδία έννοια, και που καλύπτει και την εποχή του Χριστού, ώστε να μπορέσουμε να δούμε ότι έχει την ίδια έννοια και σήμερα.
"Με έφαγες" "Ήπιες το αίμα μου" και τα λοιπά που λέμε και σήμερα.
 
"Αν δεν πιεις το αίμα μου δεν θα ησυχάσεις"
Αυτό εάν το λέγαμε σε κάποιον θα σήμαινε ότι εκείνος έχει βάλει σκοπό να μας κάνει κακό ειδάλλως δεν θα ησυχάσει, ζει μόνο για να κάνει κακό σε εμάς.
Για να γίνει εμφανές τι εννοούμε αναφέρουμε τα λόγια του Κυρίου και ας έχουμε την αλληγορική έννοια στον νου 
"Εάν δεν πιεις το αίμα μου δεν θα έχεις ζωή"
Είναι το ίδιο με το προηγούμενο. Ο Ιησούς είτε μιλάει κυριολεκτικά, είτε εννοεί ότι πρέπει να αντιπαρατεθούν σε αυτον ωστε να κερδίσουν την αιώνια ζωή πράγμα απαράδεκτο να το ερμηνεύσουμε έτσι.

Το τρώτε τις σάρκες μου ή πίνετε το αίμα μου με την αλληγορική ερμηνεία και στην Γραφή αλλά και σήμερα έχει έννοια, όχι μόνο αρνητική, αλλά έχει έννοια εχθρική. Ο Διάβολος όμως που έχει εξουσία επί του νου των αιρετικών διδασκάλων, τους υπαγορεύει μέσω δαιμονίων την αλληγορική ερμηνεία.
Βλέπετε γιατί το κάνει; Διότι έχει εχθρική διάθεση κατά του Κυρίου, θέλει να φάει την σάρκα του Κυρίου και των πιστών του αλληγορικώς, δηλαδή να τον πολεμήσει, να πολεμήσει τους δικούς του, να τους "φάει", να τους "πιει" το αίμα και την αυτή ερμηνεία διδάσκει και στους τυφλούς αιρετικούς. 
Ο Χριστός είπε να "πιούμε" το αίμα του αλληγορικά, λένε οι αιρετικοί…. 
Αυτό θα πει να σε κυβερνά πνεύμα Αντιχρίστου και ο Διάβολος να σε χορεύει στο ταψί….
Οι  Εβραίοι αν και άπιστοι κατανόησαν σωστά και δεν διαστρέβλωσαν τα λόγια του Ιησού. Οι ταλαίπωροι οι αιρετικοί μένουν για να διαστρεβλώσουν, μένουν για να "φάνε" τον Κύριο και χωρίς να το καταλάβουν γίνονται χειρότεροι από τους απίστους.
Αμὴν λέγω ὑμῖν, ἀνεκτότερον ἔσται....

ἣν οὐδεὶς τῶν ἀρχόντων τοῦ αἰῶνος τούτου ἔγνωκεν· εἰ γὰρ ἔγνωσαν, οὐκ ἂν τὸν Κύριον τῆς δόξης ἐσταύρωσαν·