Πνευματικές Δοκιμασίες - Θεοεγκατάλειψη Αρχιμανδρίτου Σωφρονίου (Σαχάρωφ) Ο Άγιος Σιλουανός ο Αθωνίτης ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΕΣ ΔΟΚΙΜΑΣΙΕΣ ΘΕΟΕΓΚΑΤΑΛΕΙΨΗ (σελ 259, αποσπάσματα) Η οδός του χριστιανού σε γενικές γραμμές είναι τέτοιας λογής. Στην αρχή ο άνθρωπος προσελκύεται από το Θεό με τη δωρεά της χάρης, κι όταν έχει πια προσελκυσθεί, τότε αρχίζει μακρά περίοδος δοκιμασίας. Δοκιμάζεται η ελευθερία του ανθρώπου και η εμπιστοσύνη του στο Θεό, και δοκιμάζεται «σκληρά». Στην αρχή οι αιτήσεις προς το Θεό, μικρές και μεγάλες, ακόμη και οι παρακλήσεις πού μόλις εκφράζονται, εκπληρώνονται συνήθως με γρήγορο και θαυμαστό τρόπο από το Θεό. Όταν όμως έλθει η περίοδος της δοκιμασίας, τότε όλα αλλάζουν και σαν να κλείνεται ο ουρανός και να γίνεται κουφός σ' όλες τις δεήσεις. Για το θερμό χριστιανό όλα στη ζωή του γίνονται δύσκολα. Η συμπεριφορά των ανθρώπων απέναντι του χειροτερεύει, παύουν να τον εκτιμούν αυτό πού ανέχονται σ' άλλους, σ' αυτόν δεν το συγχωρούν, η εργασία του πληρώνεται, σχεδόν πάντοτε, κάτω από το νόμιμο, το σώμα του εύκολα προσβάλλεται από ασθένειες. Η φύση, οι άνθρωποι, όλα στρέφονται εναντίον του. Παρότι τα φυσικά του χαρίσματα δεν είναι κατώτερα από τα χαρίσματα των άλλων, δεν βρίσκει ευνοϊκές συνθήκες να τα χρησιμοποίηση. Επί πλέον υπομένει πολλές επιθέσεις από τις δαιμονικές δυνάμεις και το αποκορύφωμα είναι η ανυπόφορη θλίψη από τη θεία εγκατάλειψη. Τότε κορυφώνεται το πάθος του, γιατί πλήττεται ο όλος άνθρωπος σ' όλα τα επίπεδα της υπάρξεως του. Ο Θεός εγκαταλείπει τον άνθρωπο;... Είναι δυνατό αυτό;...          Κι εν τούτοις στη θέση του βιώματος της εγγύτητας του Θεού έρχεται στην ψυχή το αίσθημα πώς Εκείνος είναι απείρως, απροσίτως μακριά, πέρα από τους αστρικούς κόσμους κι όλες οι επικλήσεις προς Αυτόν χάνονται αβοήθητες στο αχανές του κοσμικού διαστήματος. H ψυχή εντείνει εσωτερικά την κραυγή της προς Αυτόν, αλλά δεν βλέπει ακόμα ούτε βοήθεια ΟΥΤΕ προσοχή. Όλα τότε γίνονται φορτικά. Όλα κατορθώνονται με δυσανάλογα μεγάλο κόπο. H ζωή γεμίζει από μόχθους κι αναδεύει μέσα στον άνθρωπο το αίσθημα πώς βαραίνει πάνω του η κατάρα και η οργή του Θεού. Όταν όμως περάσουν αυτές οι δοκιμασίες, τότε θα δει πώς η θαυμαστή πρόνοια του Θεού τον φύλαγε προσεκτικά σ' όλες τις πτυχές της ζωής του. Χιλιόχρονη πείρα, πού παραδίνεται από γενιά σε γενιά, λέει πώς, όταν ο Θεός δει την πίστη της ψυχής του αγωνιστή γι' Αυτόν, όπως είδε την πίστη του Ιώβ, τότε τον οδηγεί σε αβύσσους και ύψη πού είναι απρόσιτα σ' άλλους. Όσο πληρέστερη και ισχυρότερη είναι η πίστη και η εμπιστοσύνη του ανθρώπου στο Θεό, τόσο μεγαλύτερο θα είναι και το μέτρο της δοκιμασίας και η πληρότητα της πείρας, πού μπορεί να φτάσει σε μεγάλο βαθμό. Τότε γίνεται ολοφάνερο πώς έφτασε στα όρια, πού δεν μπορεί να ξεπεράσει ο άνθρωπος. Πηγή: http://www.egolpion.com/theoegataleipsi.el.aspx

Η νοερά, καρδιακή, προσευχή!

 

“ Η καρδιά έχει τη δύναμη να ανακαλέσει τον αγύρτη νου..! ”

. Με πολύ μεγάλη επιτυχία πραγματοποιήθηκε στο Αμφιθέατρο της Σχολής Επιστημών, Ανθρώπινης Κίνησης και Ποιότητας Ζωής Ημερίδα με θέμα : «H Νοερά Προσευχή  ως παράγοντας συνολικής βελτίωσης της προσωπικής επαγγελματικής και κοινωνικής ζωής»

Το notospress.gr δημοσιεύει σήμερα, αναλυτικό ρεπορτάζ. Την Ημερίδα διοργάνωσε το  Εργαστήριο  Οργάνωσης και Διοίκησης  Υπηρεσιών και Ποιότητας Ζωής του Τμήματος Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου σε συνεργασία με την Ιερά Μητρόπολη Μονεμβασίας και Σπάρτης.
Η φράση του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Μονεμβασίας και Σπάρτης κκ Ευσταθίου ότι « Στα 12 χρόνια λειτουργίας του Πανεπιστημίου , αυτή ήταν η καλύτερη εκδήλωση!» πιστοποιεί με τον καλύτερο τρόπο την ποιότητα και το υψηλό επίπεδο των εισηγήσεων.

Σκοπός της ημερίδας ήταν η προσέγγιση της έννοιας και της αξίας της νοεράς προσευχής, σε μια προσπάθεια ανάδειξης της σημασίας των πνευματικών αξιών για την αντιμετώπιση αφ’ ενός της σύγχρονης βεβαρυμμένης καθημερινότητάς μας και αφ’ ετέρου  για την διερεύνηση της αλήθειας με τρόπο ήπιο και γαλήνιο.

Οι επιμέρους στόχοι της ημερίδας ήταν η επαρκής ανάλυση της σημασίας της νοεράς προσευχής στην προσπάθεια της κάθαρσης και του φωτισμού της σκέψης στην καθημερινότητα μας, η προβολή της μεθόδου που συντελεί  στην αποτελεσματική άσκηση της νοεράς προσευχής ώστε ο άνθρωπος να προσεγγίσει την τελείωσή του, η ανάδειξη των πλεονεκτημάτων του ανθρώπου που κατακτά την ικανότητα να προσεύχεται νοερά στις διάφορες και διαφορετικές εκφάνσεις της ζωής του και  η συμβολή της νοεράς προσευχής στην διαμόρφωση κοινωνικής κουλτούρας ώστε να επιτυγχάνεται η ανάπτυξη ανθρώπινων σχέσεων που θα στηρίζονται στην κατανόηση και στην αλληλεγγύη.

Στα πλαίσια αυτής της συλλογιστικής επικεντρώθηκαν οι ομιλητές, οι οποίοι πέραν του επιστημονικού τους υπόβαθρου ασχολούνται με την πνευματική αναζήτηση. Συγκεκριμένα:

Ο Αρχιμανδρίτης  Πάμφιλος  Γιαπιτζάκης, νομικός, αναφέρθηκε στην μεγάλη αξία της νοεράς προσευχής δια της οποίας ο άνθρωπος μπορεί να κατακτήσει την αμεσότητα στην επικοινωνία με τον Θεό. Αναφέρθηκε εκτενώς στην σημασία της κάθαρσης και της ηρεμίας, καταστάσεων που επιτρέπουν στον άνθρωπο να ζήσει ενάρετα την ζωή του και να κατακτήσει τις συνθήκες κάτω από τις οποίες μπορεί να απόλαυση το αγαθό της μονολόγιστης, νοεράς , καρδιακής προσευχής. Χαρακτήρισε την καρδιά του ανθρώπου σαν το κεντρικό εργαστήριο οργάνωσης και διοίκησης των ποιοτικών υπηρεσιών της ζωής μας αναλύοντας πως εμφωλεύουν τα πάντα στην καρδιά , η οποία εξελίσσεται στον μυστικό κώδικα επικοινωνίας με τον Θεό.

Επεσήμανε την δύναμη που έχει η καρδιά να ανακαλέσει τον αγύρτη νου και να επιτύχει την αρμονική επανασύζευξη νου και καρδιάς Ανέδειξε το γεγονός ότι η τραγωδία του αιώνα μας οφείλεται κυρίως στο γεγονός ότι η επικοινωνία των ανθρώπων συντελείται έξω και μακριά από την καρδιά παρουσιάζοντας ανάγλυφα την δραματική επιρροή του εξωτερικού περιβάλλοντος, το οποίο απομακρύνει τον άνθρωπο από τον προβληματισμό για την εσωτερική του κατάσταση. Επέμεινε στο γεγονός ότι η συμφιλίωση με την καρδιά απαιτεί ασύγχυτο νου, νηφαλιότητα και ικανότητα συγκέντρωσης που μπορεί να επιτευχθεί σε απόλυτο προσωπικό χώρο και χρόνο, μακριά από τον διεισδυτικό ρύπο αυτού του κόσμου. Εξήγησε πως ο σύγχρονος άνθρωπος που αισθάνεται καταθλιπτικός και αδικημένος, μπορεί να σταθεί όρθιος , να γίνει δοτικός και αισιόδοξος, δυναμικά ελεύθερος μέσα από την αδιαμφισβήτητη ενέργεια της μονολόγιστης προσευχής. Αυτό επιτυγχάνεται επειδή η νοερά προσευχή, αν και εγκληματικά ξεχασμένη από τους περισσότερους, δεν παύει να αποτελεί την μεγαλύτερη πυρηνική πνευματική ισχύ για τον άνθρωπο.

Ο καθηγητής του ΕΚΠΑ και Διευθυντής της ΜΕΘ του Νοσοκομείου Άγιοι Ανάργυροι, Γεώργιος Μπαλτόπουλος προσέγγισε το θέμα από την πλευρά της συνεισφοράς της προσευχής στην ανάρρωση και στην ίαση των ασθενών και εστίασε στις μη τυπικές θεραπευτικές τακτικές σαν συμπληρωματική, εναλλακτική ιατρική. Μετά από μια σύντομη αναφορά στον ορισμό και στις μορφές της προσευχής συμφώνησε στο γεγονός ότι η αληθινή και γνήσια προσευχή πρέπει να χαρακτηρίζεται από ευσεβή διάθεση και αφοσίωση. Τόνισε την συγγενή σχέση μεταξύ θρησκείας και ψυχολογίας επικαλούμενος μελέτες που πιστοποιούν ότι η προσευχή επηρεάζει θετικά την Νευρομυική & Εγκεφαλική λειτουργία την καρδιαγγειακή λειτουργία, τη νευροενδοκρινική δραστηριότητα, τo νευρομυικό σύστημα και το ανοσοποιητικό σύστημα. Επικαλούμενος στατιστικά δεδομένα έδειξε ότι όχι μόνον οι ασθενείς , αλλά και οι γιατροί προσεύχονται, ενώ παρουσίασε στοιχεία για την αξία της τηλεπροσευχής.

Ο καθηγητής Θάνος Κριεμάδης, Πρόεδρος του Τμήματος  Οργάνωσης και Διαχείρισης Αθλητισμού , παρουσίασε την προσωπική του εμπειρία από την μύησή του στην διαδικασία της νοεράς προσευχής και ανέδειξε μέρη από το βιβλίο  Οι Περιπέτειες ενός Προσκυνητή  προβάλλοντας με ιδιαίτερο τρόπο την δύναμή της νοεράς προσευχής . Ανέδειξε τον τρόπο με τον οποίο πρέπει να προετοιμάζεται ο άνθρωπος για να έχει αποτέλεσμα η προσευχή του και μίλησε για την σημασία της καθαρής καρδιάς και της καθαρής σκέψης. Ιδιαίτερα τόνισε ότι  είναι δυνατή η λήψη σωστών και επιτυχημένων αποφάσεων και πρωτοβουλιών από τον άνθρωπο που μπορεί να προσεύχεται νοερά και να γαληνεύει μέσω της προσευχής , διότι μόνον έτσι μπορεί να ξεπερνά τις μικρότητες και τις κακίες και να μετεξελίσσεται σε ανώτερο ον.

Αναφέρθηκε κατ’ αρχήν στην μέθοδο επιτέλεσης της νοεράς προσευχής και ιδιαίτερα στην περίπτωση του αρχάριου ο οποίος απαιτείται να προσεύχεται με αυτοσυγκέντρωση , καθαρή σκέψη και καθαρή καρδιά.
Η μέθοδος συνίσταται στην α. συνεχή επίκληση του ονόματος του Κυρίου με την φράση «Κύριε ελέησον», β. σύνδεση της αναπνοής με την προσευχή ( με την αναπνοή λέμε το Κύριε και με την εκπνοή το ελέησον) και γ. στην παραμονή σε ήσυχο χώρο με τα μάτια κλειστά και ήρεμη αναπνοή.
 Στην συνέχεια ανέδειξε την δύναμη της νοερής προσευχής επικαλούμενος αποσπάσματα  του βιβλίου, όπως: α. προσευχήσου και κάνε ότι θέλεις, β. προσευχήσου και μη φοβάσαι τίποτα, γ. προσευχήσου και σκέψου ότι θέλεις, εστιάζοντας στην δύναμη της θείας χάριτος που πλησιάζει τον προσευχόμενο και επιλύει προβλήματα που δεν μπορεί ο άνθρωπος από μόνος του να αντιμετωπίσει
 Τέλος αναφέρθηκε στην συνεχή αυτοαξιολόγηση των ενεργειών του προσευχόμενου ως βασική προϋπόθεση της καθαρής καρδιάς και της καθαρής προσευχής. Πρόβαλε τις αντιφάσεις μας όταν λέμε ότι αγαπάμε τον Θεό ή τον συνάνθρωπο , εφ’ όσον μια τέτοια αγάπη προϋποθέτει αυταπάρνηση , συνεχή προσανατολισμό της σκέψης μας προς αυτούς που έχουν την ανάγκη μας και  διαρκή επιθυμία να προσφέρουμε στον συνάνθρωπό μας. Τόνισε δε την μεγάλη αντίφαση που χαρακτηρίζει την πεπερασμένη ζωή μας , όταν από την μια πλευρά μιλάμε για πίστη στην αθανασία και από την άλλη λειτουργούμε σαν μόνιμοι κάτοικοι αυτής της ζωής.

Η άσκηση της νοερής προσευχής, σύμφωνα με τον κ Κριεμάδη,  συνδέεται άμεσα με την αύξηση της αυτοσυγκέντρωσης, της δημιουργικότητας, της ψυχικής ισορροπίας και υγείας και της βελτίωσης των ανθρωπίνων σχέσεων. Τα αποτελέσματα αυτά θα μπορούσαν να αντλήσουν οι φοιτητές μας και γενικότερα οι νέοι άνθρωποι από την άσκηση της νοεράς προσευχής για να βελτιώσουν την εν γένει λειτουργία της κοινωνίας μας σήμερα δημιουργώντας μια περισσότερο δίκαιη κοινωνία σε μια Ευρώπη που έχει ανάγκη ανανέωσης.

Την εκδήλωση έκλεισε ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Μονεμβασίας και Σπάρτης κκ Ευστάθιος, ο οποίος συνεχάρη τους εισηγητές για το υψηλό επίπεδο των εισηγήσεών τους και το Πανεπιστήμιο για την εξαιρετικά καινοτόμα και χρήσιμη πρωτοβουλία του. Ιδιαίτερα επεσήμανε το γεγονός ότι ενώ κανένας από τους ομιλητές δεν ήταν θεολόγος, ο θεολογικός τους λόγους υπήρξε εξαιρετικός. Αναφερόμενος στην νοερά προσευχή τόνισε τον βιωματικό και προσωπικό της χαρακτήρα, την χαρακτήρισε ως προσωπική υπόθεση και ως προς τον χρόνο και ως προς τον τρόπο και ως προς το περιεχόμενο.  Με τον γνωστό γλαφυρό του τρόπο βοήθησε να γίνει κατανοητό ότι ο άνθρωπος μέσω της προσευχής εξασφαλίζει την σοβαρότητά του, αφού προσεύχεται επειδή συνειδητοποιεί την αδυναμία του .