Να θυμάσαι τις κολώνες
...Με
τους ανθρώπους όσο κοντά και να'ρθουμε δε μας βοηθά αυτό πάντα έτσι
όπως το περιμένουμε. Και καμιά φορά πρέπει να κρατάμε και μια απόσταση
απ'τους ανθρώπους. Δηλαδή να μην τους πνίγουμε κι εμείς, να μην τους
καταπιέζουμε, να τους αφήνουμε και λίγο ν'ανασαίνουν ελεύθερα και να μας
αγαπάνε όταν θέλουν. Μη ζητάς να σ'αγαπά κάποιος με το ζόρι, επειδή
έτσι σου αξίζει ή το δικαιούσαι ή το απαιτείς. Αυτό δε γίνεται με
απαίτηση! Η αγάπη δεν απαιτείται, αλλά εμπνέεται.
Έχεις δει τις
κολώνες που είναι μέσ'στην εκκλησία; Οι κολώνες είναι πολύ βασικές και
στηρίζουν όλο το ναό. Αλλά καμιά κολώνα δεν είναι πάνω στην άλλη. Καμιά
κολώνα δεν είναι κολλητή με άλλη. Υπάρχει μια απόσταση, υπάρχει ένας
αέρας. Υπάρχει η ελευθερία. Αυτό. Είναι ωραίο αυτό.
Άσε λίγη ελευθερία
στον άλλον. Να νιώσει ωραία κοντά σου. Μη ζητάς να κολλήσει επάνω σου
και να τον κάνεις ό,τι θέλεις, να τον έχεις του χεριού σου. Έτσι τον
χάνεις τον άλλον! Πνίγοντάς τον, καταπιέζοντάς τον... Να θυμάσαι τις
κολώνες...
απόσπασμα από ομιλία του π.Ανδρέα Κονάνου -www.atheataperasmata.com
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου